روز دوح

[ویکی شیعه] روز دَوح نام دیگر روز غدیر است؛ روزی که پیامبر اکرم(ص)، امیرالمؤمنین علی(ع) را به عنوان ولی و جانشین خود به مردم معرفی کرد.
دَوح (بر وزن لَوح) جمع دَوحَه به معنای درخت تنومند و پرشاخ و برگ و پرسایه است. چون در مکانی که پیامبر اکرم(ص)، علی(ع) را به خلافت نصب کرد(غدیر خم)، چند عدد از این گونه درختان بیابانی (سمرات) وجود داشت و به هنگام ظهر زیر آنها رفتند و در سایه آنها نماز گزاردند، «روز غدیر» را «یوم الدوح» نیز گفته اند؛ چنان که شاعر قدیم شیعه، کمیت بن زید اسدی (درگذشت ۱۲۶ق) در یکی از قصیده های معروفش به نام هاشمیات می گوید:
امیرالمؤمنین (ع) در خطبه ای که در روز غدیر ایراد کرده است، با عبارت «یَوم الدَوح» به روز غدیر اشاره کرده است.