رودراوری
لغت نامه دهخدا
رودراوری. [ وَ ] ( اِخ ) حمزةبن احمدبن حسین بن سعیدبن علی بن فضل رودراوری مکنی به ابوطاهر صوفی حافظ. از کثیر استماع حدیث کرد و در طلب حدیث سفرها پیمود و از احمدبن خلف و جمع دیگر حدیث شنید و بسال پانصدوده و اندی درگذشت. ( از اللباب فی تهذیب الانساب ).
رودراوری. [ وَ ]( اِخ ) رجوع به ابوشجاع روذراوری محمدبن حسین شود.
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید