رودخانه یِ کن یا رودِ کن، رودی به طولِ سی وسه کیلومتر است که از ارتفاعاتِ شمالِ غربیِ تهران سرچشمه می گیرد، از تهران می گذرد، و در جنوبِ تهران می خشکد. این رود امروزه پرآب ترین رودی است که از تهران می گذرد. سالانه حدود پنج میلیون متر مکعب از آب این رودخانه برای تکمیل دریاچه یِ چیتگر منطقهٔ بیست ودو اختصاص یافت.
... [مشاهده متن کامل]
این آب در گذشته چندان نقشی در وضع تهران نداشت و بعدها مرز غربی تهران بزرگ بیست منطقه ای شد و از زمانی که مناطق ۲۱ و ۲۲ شهرداری به آن اضافه شد و مرز شهرداری تهران را به مرز شهرداری کرج متصل کرد، یکی از رودهای تهران به حساب می آید.
این رودخانه امروزه با دبی میانگین هشتادوهشت میلیون متر مکعب بر سال یا حدود ۲۷۰۰ لیتر بر ثانیه ( ایستگاه سولقان ) پرآب ترین رود تهران است و حوزهٔ آبگیر ( حوزهٔ زهکشی ) آن به تنهایی بزرگ تر از همهٔ حوزه های بیش از ۱۲ رودخانهٔ دیگر این شهر، یعنی وردیج ( وردآورد ) ، حصارک ( کن ) ، فرحزاد ( فرحزاد یا پونک یا وسک ) ، مسیل عبدل آباد، درکه، ولنجک، دربند، گلابدره، حصارک ( جماران ) ، مسیل منظریه، دارآباد، سرخه حصار و … است.
این رود بسیار کم طغیان می کند. در ۲۴ آبان ۱۳۹۱ پل کن جاده قدیم کرج فروریخت و در ۱۲ فروردین ۹۸ باوقوع سیلاب در بسیاری از مناطق ایران و از جمله استان تهران رود کن طغیان کرد.
این رود تاکنون با سه نام رودخانهٔ کن، رودخانهٔ سولقان، و رودخانه بزرگ شناخته شده است. امروزه تنها از دو نام اول استفاده می شود.
«کَن» هم خانوادهٔ مصدر «کَندن» بوده و در لهجه تهرانی به معنای گودال و چاله است. وجه تسمیهٔ رودخانهٔ کن، شهر کن، و دره کن هم همین است. رود کن نیز همانند بسیاری از رودهای دیگر در درون یک دره با همین نام قرار گرفته است، زیرا رودها در طی هزاران سال به تدریج باعث فرسایش خاک و تشکیل دره می شوند. این فرورفتگی طبیعی باعث می شود که کن از هیچ جای تهران دیده نشود و به همین سبب اهالی محل در روزگاران قدیم نام این محل را کن گذاشته اند.
به غیر از کن، در گذشته افراد محل به رودخانهٔ کن رودخانه بزرگ یعنی «رود بزرگ و پرآب» هم می گفته اند، زیرا در آن روزگار بدهٔ رود کن بیشتر از امروز بوده است.
تمام قلل غربی رشته کوه توچال
• بازارک با ارتفاع حدود ۳۷۷۵ متر یا ۳۷۵۸ متر از سطح آبهای آزاد
• لوارک با ارتفاع حدود ۳۵۶۰ متر از سطح آبهای آزاد
• سیاهسنگ یا سیاسنگ با ارتفاع حدود ۳۵۶۰ متر از سطح آبهای آزاد
• پشت بند سنگون یا پشت بند با ارتفاع حدود ۳۳۹۸ متر از سطح آبهای آزاد
• لیچه با ارتفاع حدود ۲۸۷۸ متر از سطح آبهای آزاد ( در جنوب شرقی سد امیرکبیر یا کرج )
• کوه پهنه حصار، رشته کوه و قله ای به ارتفاع ۳۳۷۵ متر که رودخانه سنگان از دامنه شرقی آن سرچشمه می گیرد.
• رودهای فرعی امامزاده داوود، رندان و کشار
... [مشاهده متن کامل]
این آب در گذشته چندان نقشی در وضع تهران نداشت و بعدها مرز غربی تهران بزرگ بیست منطقه ای شد و از زمانی که مناطق ۲۱ و ۲۲ شهرداری به آن اضافه شد و مرز شهرداری تهران را به مرز شهرداری کرج متصل کرد، یکی از رودهای تهران به حساب می آید.
این رودخانه امروزه با دبی میانگین هشتادوهشت میلیون متر مکعب بر سال یا حدود ۲۷۰۰ لیتر بر ثانیه ( ایستگاه سولقان ) پرآب ترین رود تهران است و حوزهٔ آبگیر ( حوزهٔ زهکشی ) آن به تنهایی بزرگ تر از همهٔ حوزه های بیش از ۱۲ رودخانهٔ دیگر این شهر، یعنی وردیج ( وردآورد ) ، حصارک ( کن ) ، فرحزاد ( فرحزاد یا پونک یا وسک ) ، مسیل عبدل آباد، درکه، ولنجک، دربند، گلابدره، حصارک ( جماران ) ، مسیل منظریه، دارآباد، سرخه حصار و … است.
این رود بسیار کم طغیان می کند. در ۲۴ آبان ۱۳۹۱ پل کن جاده قدیم کرج فروریخت و در ۱۲ فروردین ۹۸ باوقوع سیلاب در بسیاری از مناطق ایران و از جمله استان تهران رود کن طغیان کرد.
این رود تاکنون با سه نام رودخانهٔ کن، رودخانهٔ سولقان، و رودخانه بزرگ شناخته شده است. امروزه تنها از دو نام اول استفاده می شود.
«کَن» هم خانوادهٔ مصدر «کَندن» بوده و در لهجه تهرانی به معنای گودال و چاله است. وجه تسمیهٔ رودخانهٔ کن، شهر کن، و دره کن هم همین است. رود کن نیز همانند بسیاری از رودهای دیگر در درون یک دره با همین نام قرار گرفته است، زیرا رودها در طی هزاران سال به تدریج باعث فرسایش خاک و تشکیل دره می شوند. این فرورفتگی طبیعی باعث می شود که کن از هیچ جای تهران دیده نشود و به همین سبب اهالی محل در روزگاران قدیم نام این محل را کن گذاشته اند.
به غیر از کن، در گذشته افراد محل به رودخانهٔ کن رودخانه بزرگ یعنی «رود بزرگ و پرآب» هم می گفته اند، زیرا در آن روزگار بدهٔ رود کن بیشتر از امروز بوده است.
تمام قلل غربی رشته کوه توچال
• بازارک با ارتفاع حدود ۳۷۷۵ متر یا ۳۷۵۸ متر از سطح آبهای آزاد
• لوارک با ارتفاع حدود ۳۵۶۰ متر از سطح آبهای آزاد
• سیاهسنگ یا سیاسنگ با ارتفاع حدود ۳۵۶۰ متر از سطح آبهای آزاد
• پشت بند سنگون یا پشت بند با ارتفاع حدود ۳۳۹۸ متر از سطح آبهای آزاد
• لیچه با ارتفاع حدود ۲۸۷۸ متر از سطح آبهای آزاد ( در جنوب شرقی سد امیرکبیر یا کرج )
• کوه پهنه حصار، رشته کوه و قله ای به ارتفاع ۳۳۷۵ متر که رودخانه سنگان از دامنه شرقی آن سرچشمه می گیرد.
• رودهای فرعی امامزاده داوود، رندان و کشار
