روداور

ناحیه رودرآور در نزهةالقلوب حمدالله مستوفی با محل تویسرکان و توابع آن منطبق می شود. در یک کیلومتری شهر تویسرکان آثار خرابه ها و خندقی وجود دارد و چنین به نظر می رسد که شهر رودآور در این مکان بوده و ظاهراً در اثر حمله مغول به ایران ویران شده است.
• بنا به گفته ابن فقیه رستاق روذآور ( روذراور ) دره ای بود که طول آن به سه فرسخ می رسید و ۹۳ آبادی داشت که همگی دارای باغ های میوه بسیار و جویبارهای فراوان بودند و در آنجا زعفران هم کشت و زرع می شد. مسجد جامع آنجا در آبادی کرج قرار داشت که برای تمییز آن از کرج ابودلف به آن کرج روذآور می گفتند.
• حمدالله مستوفی در نزهةالقلوب نام این محل را غالباً به صورت رودارود ضبط کرده است. به گفته وی «آبش از کوه الوند جاری است و زمینش مرتفع تمام باشد و در آنجا زعفران بسیار باشد و بدین سبب آن زمین را زعفرانی خوانند. حقوق دیوانیش دو تومان و سه هزار و پانصد دینار است. »
• یاقوت حموی در معجم البلدان گوید: «ناحیه ایست در نزدیکی نهاوند از اعمال جبال. دارای ۹۳ قریه است که باغ های پردرخت و نهرهای جاری دارد و درختان این ناحیه دارای انواع گوناگون میوه هاست و دارای منبر بود و در آن موضعی بودکه بدان کرج گفته می شد و آن شهر کوچکی است و ابنیهٔ آن از گل محکم ساخته شده است و دارای چمنزارها و میوه ها و کشتزارهاست و زعفران بسیار از آنجا می خیزد و به بلاد دیگر حمل می گردد و میان آن و همدان و همچنین نهاوند هفت فرسخ است. جمعی از اهل علم به رودراور منسوب هستند. »
دوگونه نامگذاری می توان برای رودآور در نظر گرفت. اول آنکه چون در پیرامون و درون این شهر رودهای زیادی از جمله سرکان، سرابی، قلقل، آریتمان، خرم و . . . وجود دارند، به آن رودآور گفته اند. دوم آنکه چون این شهر دارای باغ ها، بستان ها و کشتزارهای بسیاری بوده و زعفران زیادی در آن به دست می آمده، اقتصاد پررونق و جایگاه طبیعی ویژه و دلپذیری داشته و همین ویژگی ها آن را به شهری پرنشاط و سرور تبدیل کرده و به آن «رودآور» یعنی نشاط و شادی آور گفته اند.