رود دیاله نام یک رود است که از کوه های زاگرس در نزدیکی همدان در ایران سرچشمه می گیرد و با عبور از کوه ها و رسیدن به مرز ایران و عراق، ۳۲ کیلومتر از مرز این دو کشور را تشکیل می دهد، پس از عبور از خاک ایران وارد خاک عراق می شود.
... [مشاهده متن کامل]
رود دیاله از به هم آمیختن رودهای سیروان، زالم و رود تنجیرو در محل سد دربندیخان در استان سلیمانیه در شمال عراق پدید می آید، جای پیوستن این رودها دوآوان نام دارد. دیاله در همهٔ مسیر خود در سرزمین عراق به نام یکی از رودهای تشکیل دهندهٔ آن، سیروان نامیده می شود و نزدیک سلمان پاک در جنوب بغداد به دجله می ریزد و دجله را به سوی غرب می راند و آن را به فرات نزدیک می سازد.
طول کلی این رود حدود ۴۴۵ کیلومتر است و در جنوب غربی رشته کوه حمرین جریان دارد.
امکان کشتی رانی در بخش های بالادست رود دیاله به دلیل وجود تنگه های زیاد وجود ندارد ولی دره این رود مسیر تجاری مزهمی میان ایران و عراق فراهم کرده است.
در ایران سد داریان در نزدیکی داریان در استان کرمانشاه در حال ساخت است که در آن هدایت بخش قابل توجهی از آب به جنوب غربی ایران برای آبیاری از طریق تونل انتقال آب نوسود به طول ۴۸ کیلومتر ( ۳۰ مایل ) و تولید نیروی برق آبی صورت می گیرد. در عراق، رودخانه ابتدا به سد دربندیخان می رسد که انرژی برق آبی تولید می کند و حجم بزرگی از آب را برای آبیاری ذخیره می کند. سپس برای اهداف مشابه به سد حمرین سرازیر می شود. در پایین دره دیالی در نزدیکی بغداد، رودخانه توسط سرریز دیالی کنترل می شود که سیل ها را کنترل می کند و منطقه شمال شرقی بغداد را آبیاری می کند. سدهای واقع بر روی رود دیالی بدین شکل هستند.
سد دربندیخان، عراق - ظرفیت ذخیره آب: ۳۰۰۰ میلیون متر مکعب
سد بوانور، عراق - ظرفیت ذخیره آب: ۳۱ میلیون متر مکعب
سد حمرین، عراق - ظرفیت ذخیره آب: ۲۰۴۰ میلیون متر مکعب
سد انحرافی دیالی، عراق - سد انحرافی آب
سد گاران، ایران - ظرفیت ذخیره آب: ۱۱۰ میلیون متر مکعب
سد داریان، ایران - ظرفیت ذخیره آب: ۳۱۶ میلیون متر مکعب
... [مشاهده متن کامل]
رود دیاله از به هم آمیختن رودهای سیروان، زالم و رود تنجیرو در محل سد دربندیخان در استان سلیمانیه در شمال عراق پدید می آید، جای پیوستن این رودها دوآوان نام دارد. دیاله در همهٔ مسیر خود در سرزمین عراق به نام یکی از رودهای تشکیل دهندهٔ آن، سیروان نامیده می شود و نزدیک سلمان پاک در جنوب بغداد به دجله می ریزد و دجله را به سوی غرب می راند و آن را به فرات نزدیک می سازد.
طول کلی این رود حدود ۴۴۵ کیلومتر است و در جنوب غربی رشته کوه حمرین جریان دارد.
امکان کشتی رانی در بخش های بالادست رود دیاله به دلیل وجود تنگه های زیاد وجود ندارد ولی دره این رود مسیر تجاری مزهمی میان ایران و عراق فراهم کرده است.
در ایران سد داریان در نزدیکی داریان در استان کرمانشاه در حال ساخت است که در آن هدایت بخش قابل توجهی از آب به جنوب غربی ایران برای آبیاری از طریق تونل انتقال آب نوسود به طول ۴۸ کیلومتر ( ۳۰ مایل ) و تولید نیروی برق آبی صورت می گیرد. در عراق، رودخانه ابتدا به سد دربندیخان می رسد که انرژی برق آبی تولید می کند و حجم بزرگی از آب را برای آبیاری ذخیره می کند. سپس برای اهداف مشابه به سد حمرین سرازیر می شود. در پایین دره دیالی در نزدیکی بغداد، رودخانه توسط سرریز دیالی کنترل می شود که سیل ها را کنترل می کند و منطقه شمال شرقی بغداد را آبیاری می کند. سدهای واقع بر روی رود دیالی بدین شکل هستند.
سد دربندیخان، عراق - ظرفیت ذخیره آب: ۳۰۰۰ میلیون متر مکعب
سد بوانور، عراق - ظرفیت ذخیره آب: ۳۱ میلیون متر مکعب
سد حمرین، عراق - ظرفیت ذخیره آب: ۲۰۴۰ میلیون متر مکعب
سد انحرافی دیالی، عراق - سد انحرافی آب
سد گاران، ایران - ظرفیت ذخیره آب: ۱۱۰ میلیون متر مکعب
سد داریان، ایران - ظرفیت ذخیره آب: ۳۱۶ میلیون متر مکعب
سیروان