روحی تبریزی. [ ی ِ ت َ ] ( اِخ ) حکاک ماهری بود و گاهی طبع خود را بشعر می آزمود. این بیت از اوست :از نگاه غضب آلود تو شد معلومم که ز من گفته حدیثی بتو صاحب غرضی.( دانشمندان آذربایجان تألیف تربیت ص 161 از مجمع الخواص ص 276 ).
