روحی، امیرحسین (تهران ۱۳۰۵ش)
داستان نویس ایرانی. در ۱۳۲۹ش، از دانشگاه تهران در رشتۀ داروسازی، دانشنامۀ دکتری گرفت. برای دایرکردن آزمایشگاه تشخیص طبی، که لازمۀ آن گذراندن دوره ای تخصصی بود، در همان سال به فرانسه رفت و در ۱۹۳۳، از دانشگاه سوربون در رشتۀ بیوشیمی دانشنامۀ دکتری گرفت. در ۱۳۳۷، به میهنش بازگشت و یک سال بعد آزمایشگاهی در تهران دایر کرد. در ۱۳۵۴، مرکز بررسی گیاهان دارویی و صنعتی ایران را بنیاد گذارد که فعالیت آن در ۱۳۵۷، متوقف شد. او، که درخلال تحصیل به نوشتن داستان روی آورده بود، داستان هایی با نثر ادیبانه و رویکردی رازورزانه (رازآلود) نوشته است. از آثارش: مجموعۀ داستان آشتی بر مزار بیداری (۱۳۵۲)؛ بیرون شهر (۱۳۵۶)؛ شاپرک سیاه (۱۳۷۸)؛ آن سوی روح مادربزرگ (۱۳۷۹)؛ اوهام که آن را به زبان فرانسوی نوشته و در پاریس منتشر شده است. ترجمۀ خون و تاریخ ژان برنار؛ ترجمۀ داروخانه ای در کوه و دشت فابریس باردو (۱۳۵۴).
داستان نویس ایرانی. در ۱۳۲۹ش، از دانشگاه تهران در رشتۀ داروسازی، دانشنامۀ دکتری گرفت. برای دایرکردن آزمایشگاه تشخیص طبی، که لازمۀ آن گذراندن دوره ای تخصصی بود، در همان سال به فرانسه رفت و در ۱۹۳۳، از دانشگاه سوربون در رشتۀ بیوشیمی دانشنامۀ دکتری گرفت. در ۱۳۳۷، به میهنش بازگشت و یک سال بعد آزمایشگاهی در تهران دایر کرد. در ۱۳۵۴، مرکز بررسی گیاهان دارویی و صنعتی ایران را بنیاد گذارد که فعالیت آن در ۱۳۵۷، متوقف شد. او، که درخلال تحصیل به نوشتن داستان روی آورده بود، داستان هایی با نثر ادیبانه و رویکردی رازورزانه (رازآلود) نوشته است. از آثارش: مجموعۀ داستان آشتی بر مزار بیداری (۱۳۵۲)؛ بیرون شهر (۱۳۵۶)؛ شاپرک سیاه (۱۳۷۸)؛ آن سوی روح مادربزرگ (۱۳۷۹)؛ اوهام که آن را به زبان فرانسوی نوشته و در پاریس منتشر شده است. ترجمۀ خون و تاریخ ژان برنار؛ ترجمۀ داروخانه ای در کوه و دشت فابریس باردو (۱۳۵۴).
wikijoo: روحی،_امیرحسین_(تهران_۱۳۰۵ش)