[ویکی نور] روحانیت و حوزه های علمیه از دیدگاه امام خمینی (س). روحانیت و حوزه های علمیه از دیدگاه امام خمینی(س)، دفتر دهم از آثار موضوعی تبیان است که توسط مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی(ره) استخراج و تنظیم شده است. از آنجا که حوزه های علمیه و علمای متعهد در طول تاریخ اسلام و تشیع، مهم ترین پایگاه محکم اسلام در برابر حملات و انحرافات و کجروی ها بوده اند، امام راحل نیز در عالی ترین جایگاه این نهاد؛ یعنی «مرجعیت»، از نقش خطیر و والای این قشر غافل نبوده و دارای دیدگاه های ژرف و منحصربه فرد در این زمینه می باشند. این اثر با عناوینی چون هویت روحانیت، هشدارها و توصیه ها و حوزه های علمیه، تقدیم علاقه مندان گردیده است.
کتاب مشتمل بر یک مقدمه و شش فصل است. در تنظیم قطعات و سخنان منتخب هریک از فصول و عنوان های فرعی، ترتیب و توالی تاریخی صدور آنها از طرف امام ملاک عمل بوده است، نه توالی منطقی مطالب.
در مقدمه کتاب پس از بررسی رهنمودها، رئوس ملاحظات و توجهات حضرت امام در رابطه با روحانیت و حوزه های علمیه و در آخر نیز ملاحظاتی درباره کتاب ذکر شده است .
امام خمینی(ره) در خصوص ایفای نقش عظیم علمی و معنوی روحانیت اسلام در جهان تشیع می فرمایند: «تردیدی نیست که حوزه های علمیه و علمای متعهد در طول تاریخ اسلام و تشیع، مهم ترین پایگاه محکم اسلام در برابر حملات و انحرافات و کجروی ها بوده اند. علمای بزرگ اسلام در همه عمر خود تلاش نموده اند تا مسائل حلال و حرام الهی را بدون دخل و تصرف ترویج نمایند. اگر فقهای عزیز نبودند، معلوم نبود امروز چه علومی به عنوان علوم قرآن و اسلام و اهل بیت(ع) به خورد توده ها داده بودند .
امام(ره) پاسداری و دفاع روحانیت از اسلام را این گونه تبیین می فرمایند: «اینکه فرموده اند «فقها حصون اسلامند»؛ یعنی مکلفند اسلام را حفظ کنند و زمینه ای را فراهم آورند که بتوانند حافظ اسلام باشند و این از اهم واجبات است و از واجبات مطلق می باشد نه مشروط و از جاهایی است که فقهای اسلام باید دنبالش بروند، حوزه های دینی باید به فکر باشند و خود را مجهز به تشکیلات و لوازم و قدرتی کنند که بتوانند اسلام را به تمام معنا نگهبانی کنند؛ همان گونه که خود رسول اکرم(ص) و ائمه(ع) حافظ اسلام بودند و عقاید و احکام و نظامات اسلام را به تمام معنا حفظ می کردند» .
کتاب مشتمل بر یک مقدمه و شش فصل است. در تنظیم قطعات و سخنان منتخب هریک از فصول و عنوان های فرعی، ترتیب و توالی تاریخی صدور آنها از طرف امام ملاک عمل بوده است، نه توالی منطقی مطالب.
در مقدمه کتاب پس از بررسی رهنمودها، رئوس ملاحظات و توجهات حضرت امام در رابطه با روحانیت و حوزه های علمیه و در آخر نیز ملاحظاتی درباره کتاب ذکر شده است .
امام خمینی(ره) در خصوص ایفای نقش عظیم علمی و معنوی روحانیت اسلام در جهان تشیع می فرمایند: «تردیدی نیست که حوزه های علمیه و علمای متعهد در طول تاریخ اسلام و تشیع، مهم ترین پایگاه محکم اسلام در برابر حملات و انحرافات و کجروی ها بوده اند. علمای بزرگ اسلام در همه عمر خود تلاش نموده اند تا مسائل حلال و حرام الهی را بدون دخل و تصرف ترویج نمایند. اگر فقهای عزیز نبودند، معلوم نبود امروز چه علومی به عنوان علوم قرآن و اسلام و اهل بیت(ع) به خورد توده ها داده بودند .
امام(ره) پاسداری و دفاع روحانیت از اسلام را این گونه تبیین می فرمایند: «اینکه فرموده اند «فقها حصون اسلامند»؛ یعنی مکلفند اسلام را حفظ کنند و زمینه ای را فراهم آورند که بتوانند حافظ اسلام باشند و این از اهم واجبات است و از واجبات مطلق می باشد نه مشروط و از جاهایی است که فقهای اسلام باید دنبالش بروند، حوزه های دینی باید به فکر باشند و خود را مجهز به تشکیلات و لوازم و قدرتی کنند که بتوانند اسلام را به تمام معنا نگهبانی کنند؛ همان گونه که خود رسول اکرم(ص) و ائمه(ع) حافظ اسلام بودند و عقاید و احکام و نظامات اسلام را به تمام معنا حفظ می کردند» .
[ویکی نور] روحانیت و حوزه های علمیه از دیدگاه امام خمینی(س). روحانیت و حوزه های علمیه از دیدگاه امام خمینی(س)، دفتر دهم از آثار موضوعی تبیان است که توسط مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی(ره) استخراج و تنظیم شده است. از آنجا که حوزه های علمیه و علمای متعهد در طول تاریخ اسلام و تشیع، مهم ترین پایگاه محکم اسلام در برابر حملات و انحرافات و کجروی ها بوده اند، امام راحل نیز در عالی ترین جایگاه این نهاد؛ یعنی «مرجعیت»، از نقش خطیر و والای این قشر غافل نبوده و دارای دیدگاه های ژرف و منحصربه فرد در این زمینه می باشند. این اثر با عناوینی چون هویت روحانیت، هشدارها و توصیه ها و حوزه های علمیه، تقدیم علاقه مندان گردیده است.
کتاب مشتمل بر یک مقدمه و شش فصل است. در تنظیم قطعات و سخنان منتخب هریک از فصول و عنوان های فرعی، ترتیب و توالی تاریخی صدور آنها از طرف امام ملاک عمل بوده است، نه توالی منطقی مطالب.
در مقدمه کتاب پس از بررسی رهنمودها، رئوس ملاحظات و توجهات حضرت امام در رابطه با روحانیت و حوزه های علمیه و در آخر نیز ملاحظاتی درباره کتاب ذکر شده است
امام خمینی(ره) در خصوص ایفای نقش عظیم علمی و معنوی روحانیت اسلام در جهان تشیع می فرمایند: «تردیدی نیست که حوزه های علمیه و علمای متعهد در طول تاریخ اسلام و تشیع، مهم ترین پایگاه محکم اسلام در برابر حملات و انحرافات و کجروی ها بوده اند. علمای بزرگ اسلام در همه عمر خود تلاش نموده اند تا مسائل حلال و حرام الهی را بدون دخل و تصرف ترویج نمایند. اگر فقهای عزیز نبودند، معلوم نبود امروز چه علومی به عنوان علوم قرآن و اسلام و اهل بیت(ع) به خورد توده ها داده بودند
امام(ره) پاسداری و دفاع روحانیت از اسلام را این گونه تبیین می فرمایند: «اینکه فرموده اند «فقها حصون اسلامند»؛ یعنی مکلفند اسلام را حفظ کنند و زمینه ای را فراهم آورند که بتوانند حافظ اسلام باشند و این از اهم واجبات است و از واجبات مطلق می باشد نه مشروط و از جاهایی است که فقهای اسلام باید دنبالش بروند، حوزه های دینی باید به فکر باشند و خود را مجهز به تشکیلات و لوازم و قدرتی کنند که بتوانند اسلام را به تمام معنا نگهبانی کنند؛ همان گونه که خود رسول اکرم(ص) و ائمه(ع)حافظ اسلام بودند و عقاید و احکام و نظامات اسلام را به تمام معنا حفظ می کردند»
کتاب مشتمل بر یک مقدمه و شش فصل است. در تنظیم قطعات و سخنان منتخب هریک از فصول و عنوان های فرعی، ترتیب و توالی تاریخی صدور آنها از طرف امام ملاک عمل بوده است، نه توالی منطقی مطالب.
در مقدمه کتاب پس از بررسی رهنمودها، رئوس ملاحظات و توجهات حضرت امام در رابطه با روحانیت و حوزه های علمیه و در آخر نیز ملاحظاتی درباره کتاب ذکر شده است
امام خمینی(ره) در خصوص ایفای نقش عظیم علمی و معنوی روحانیت اسلام در جهان تشیع می فرمایند: «تردیدی نیست که حوزه های علمیه و علمای متعهد در طول تاریخ اسلام و تشیع، مهم ترین پایگاه محکم اسلام در برابر حملات و انحرافات و کجروی ها بوده اند. علمای بزرگ اسلام در همه عمر خود تلاش نموده اند تا مسائل حلال و حرام الهی را بدون دخل و تصرف ترویج نمایند. اگر فقهای عزیز نبودند، معلوم نبود امروز چه علومی به عنوان علوم قرآن و اسلام و اهل بیت(ع) به خورد توده ها داده بودند
امام(ره) پاسداری و دفاع روحانیت از اسلام را این گونه تبیین می فرمایند: «اینکه فرموده اند «فقها حصون اسلامند»؛ یعنی مکلفند اسلام را حفظ کنند و زمینه ای را فراهم آورند که بتوانند حافظ اسلام باشند و این از اهم واجبات است و از واجبات مطلق می باشد نه مشروط و از جاهایی است که فقهای اسلام باید دنبالش بروند، حوزه های دینی باید به فکر باشند و خود را مجهز به تشکیلات و لوازم و قدرتی کنند که بتوانند اسلام را به تمام معنا نگهبانی کنند؛ همان گونه که خود رسول اکرم(ص) و ائمه(ع)حافظ اسلام بودند و عقاید و احکام و نظامات اسلام را به تمام معنا حفظ می کردند»