روح و ریحان

لغت نامه دهخدا

روح و ریحان. [ رَ ح ُ رَی ْ / رِی ْ ] ( ترکیب عطفی ، اِ مرکب ) رحمت و رزق. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). آسایش وروزی و بوی خوش. استراحت و رزق. مقتبس از آیه «فأما ان کان من المقربین فروح و ریحان و جنة نعیم ». ( قرآن /56 88 و 89 ) یعنی ؛ اما آن کس که از نزدیک کردگان است ، او را آسایشی است و آسانی و زندگانی ، و روزیی و تن آسانیی و بویی خوش ، و بهشت با زید و ناز و شادی. ( کشف الاسرار ج 9 ص 458 ).

فرهنگ فارسی

رحمت و رزق آسایش و روزی و بوی خوش .

دانشنامه اسلامی

پیشنهاد کاربران

روح و ریحان ؛ استراحت و رزق. ( یادداشت مؤلف ) : روح او را به روح و ریحان و ترحم و رضوان از حضرت رحمان می طلبند. ( ترجمه تاریخ قم ص 144 ) . || راحت : سبحان اﷲ و ریحانه ( منصوبان علی المصدر ) ؛ ای تنزیهاً
...
[مشاهده متن کامل]
له واسترزاقاً منه. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) . راحت. ( آنندراج ) . || هر گل سوای گل سرخ. ( از غیاث اللغات ) ( از آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) . || شراب. ( ناظم الاطباء ) . مجازاً به معنی شراب. ( آنندراج ) ( از غیاث اللغات ) . نوعی از خمر است. ( از تحفه حکیم مؤمن ) . || یکی از خطوط ششگانه ابن مقله. ( ناظم الاطباء ) . نوعی از انواع خطوط. ( شرفنامه منیری ) ( از آنندراج ) ( از غیاث اللغات ) .

بپرس