روح فزایی. [ ف َ ] ( حامص مرکب ) روح فزا بودن. جانبخشی. روان بخشی : از روانبخشی عیسی نزنم دم هرگززآنکه در روح فزایی چو لبت ماهر نیست.حافظ.رجوع به روح افزا و روح فزا شود.