روح اَفْزا، سُلِیمان (تهران ح ۱۲۸۰ـ ۱۳۵۹ش)
روح اَفْزا، سُلِیمان
(نام اصلی: سیمون ایمره) نوازندۀ تار، ردیف دان و مدرس موسیقی ایرانی. در خانواده ای یهودی و اهل موسیقی زاده شد. تارنوازی را از درویش خان و استادان گمنام آن عصر آموخت و از راهنمایی های علینقی وزیری، مرتضی نی داوود و حسین سنجری استفاده کرد. همچنین به تمرین ویولُن پرداخت و با آموزش نزد استادان روسی و فرانسوی، تا حدی به آن مسلط شد. در برنامه های (کنسرت های) انجمن موسیقی ملی به رهبری روح الله خالقی (۱۳۲۳ـ۱۳۲۷) و در رادیو تهران (۱۳۳۳ـ۱۳۴۸) فعال بود و صفحاتی نیز در سال های دهۀ ۱۳۳۰ پر کرده است. اجرای معروف او، دوازده ساعت ردیف موسیقی ایران از روی گردآوری و نت نویسی موسی معروفی است که در آلبومی منتشر شده است.
روح اَفْزا، سُلِیمان
(نام اصلی: سیمون ایمره) نوازندۀ تار، ردیف دان و مدرس موسیقی ایرانی. در خانواده ای یهودی و اهل موسیقی زاده شد. تارنوازی را از درویش خان و استادان گمنام آن عصر آموخت و از راهنمایی های علینقی وزیری، مرتضی نی داوود و حسین سنجری استفاده کرد. همچنین به تمرین ویولُن پرداخت و با آموزش نزد استادان روسی و فرانسوی، تا حدی به آن مسلط شد. در برنامه های (کنسرت های) انجمن موسیقی ملی به رهبری روح الله خالقی (۱۳۲۳ـ۱۳۲۷) و در رادیو تهران (۱۳۳۳ـ۱۳۴۸) فعال بود و صفحاتی نیز در سال های دهۀ ۱۳۳۰ پر کرده است. اجرای معروف او، دوازده ساعت ردیف موسیقی ایران از روی گردآوری و نت نویسی موسی معروفی است که در آلبومی منتشر شده است.