روثه

[ویکی فقه] رَوثَه قسمتی از بینی را می گویند که از آن در باب دیات سخن گفته‏ اند.
در اینکه مراد از روثه نوک بینی است یا حائل میان دو سوراخ ویا محل اتصال دو طرف نرمی بینی، بین فقیهان اختلاف است. برخی، هر سه معنا را به یک چیزبازگردانده و گفته‏ اند: روثه عبارت است از منتهی الیه قسمت جلو بینی که محل اتصال دو طرف نرمی و سوراخ است.
دیه بریدن روثه
بنابر قول مشهور، دیه بریدن روثه، نصف دیه کامل است. مقابل مشهور، دو قول مطرح شده است؛ یکی یک سوم و دیگری یک چهارم دیه کامل.