روث پراور جابوالا

روث پراور جابوالا ( انگلیسی: Ruth Prawer Jhabvala; ۷ مهٔ ۱۹۲۷ – ۳ آوریل ۲۰۱۳ ) [ ۱] یک رمان نویس و نمایشنامه نویس آمریکایی بود. وی به دلیل نمایشنامه های طنزآمیز و هوشمندانه اش دربارهٔ زندگی معاصر سرخپوستان، مشهور شد. البته دلیل عمده ی شهرتش، بر اساس همکاری طولانی اش با شرکت فیلم سازی مرچنت آیواری[ ۲] است. او برنده ی جایزه ی بریتانیا و آمریکایی بوکر بود. وی نویسندهٔ داستان کوتاه است و دو بار در زمینهٔ فیلم نامه نویسی برندهٔ جایزهٔ اسکار گردید. گفت وگوهای خوش دوخت جابوالا در کنار چشم تیزبینش در دیدن ظرافت های اجتماعی، باعث شده او را با آستن، فورستر و چخوف مقایسه کنند. او شیفتگی و فریفتگی غرب را نسبت به هند، به خصوص با در کنار هم قرار دادن زنان مسن متمکن و گوروهای کاریزماتیک، ترسیم کرد و همچنین قشر متوسط و متوسط رو به پایین هند در ارتباط با تعدادی خارجی. داستان های اخیرتر او حول تجربیات مهاجران اروپایی در نیویورک می چرخید؛ برای جابوالا، اروپا تا ابد «بوی خون» می داد. از فیلم هایی که جابوالا در آن ها نقش داشته است، می توان به طلاق اشاره نمود.
خانواده ی جابوالا یهودی بودند و در سال ۱۹۳۹ از آلمان به انگلستان مهاجرت کردند. او در سال ۱۹۴۸ تابعیت بریتانیا را دریافت کرد. پس از دریافت مدرک M. A از کالج کوئین مری لندن، با یک معمار هندی ازدواج کرد و به هند نقل مکان کرد و ۲۴ سال در آنجا زندگی کرد. پس از سال ۱۹۷۵ او در شهر نیویورک زندگی کرد و در سال ۱۹۸۶ شهروند ایالات متحده شد.
دو رمان اول جابولا، به چه کسی خواهد ( ۱۹۵۵؛ همچنین به عنوان آمریتا[ ۳] منتشر شد ) و ماهیت شور ( ۱۹۵۶ ) ، به دلیل نمایش کمیک خود از جامعه هندی و آداب و رسوم، تحسین بسیاری از منتقدان را برانگیخت. «آمریتا» رمانی نوشته ی نویسنده ی هندی، آنیتا دسای است. داستان زن جوانی به نام آمریتا را روایت می کند که در تلاش برای یافتن جایگاه خود در جهان است. این رمان مضامین هویت، تضاد فرهنگی و جستجوی معنا در زندگی را بررسی می کند. این فیلم در قرن بیستم در هند می گذرد و نگاهی اجمالی به چشم انداز اجتماعی و سیاسی کشور در آن زمان ارائه می دهد. این رمان به دلیل توصیف های روشن از زندگی و فرهنگ هند و همچنین به تصویر کشیدن ظریف شخصیت های پیچیده مورد ستایش قرار گرفته است.
جابوالا اغلب با جین آستن به دلیل مطالعات میکروسکوپی اش در مورد دنیای کاملاً متعارف مقایسه می شد. موقعیت او به او اجازه می دهد در توصیف زندگی خانوادگی هندی، تلاش هند برای انطباق با تحرک اجتماعی جدید و تضاد بین آرمان های شرقی و غربی، دیدگاهی منحصربه فرد و گاهی طنزآمیز داشته باشد.