روتازه

لغت نامه دهخدا

روتازه. [ زَ / زِ ] ( ص مرکب ) تازه رو. خوشرو. گشاده رو. بشاش :
به شمس الدین محمد گفت برخیز
بیار آن زاهد روتازه را تیز.

نظامی.

و رجوع به تازه رو شود. || مرحوم وحید دستگردی روتازه را در بیت ذیل از نظامی ، تازه سکه معنی کرده است :
دادمش نقدهای روتازه
چیزهایی برون ز اندازه.

( هفت پیکر ص 152 ).

تازه رو خوشرو گشاده رو

تازه رو، خوش رو، گشاده رو.

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید