رو بیا. [ رَ / رُو ] ( فعل امر ) در لهجه شوشتر، رَو بیَو گویند. امر به رفتن و آمدن. || ( اِمص مرکب ) قسمی از دوختن که دو پارچه را به هم دوزند بطوری که به هم وصل نشوند. ( لغت محلی شوشتر نسخه خطی ).
