روباه طبع

لغت نامه دهخدا

روباه طبع. [ طَ ] ( ص مرکب ) روباه صفت. آنکه در مکاری و حیله گری و نیرنگ بازی به طبیعت روباه باشد :
با من پلنگ سارک و روباه طبعک است
این خوک گردنک سگک دمنه گوهرک.
خاقانی.
و رجوع به روباه صفت شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس