روباه سرخ یا روباه معمولی ( نام علمی: Vulpes vulpes ) فراوان ترین گونه سگ سانان است که بومی بسیاری از نقاط نیم کره شمالی از جمله آسیا، شمال آفریقا، اروپا و آمریکای شمالی است و توسط انسان به استرالیا هم وارد شده است.
... [مشاهده متن کامل]
بر اساس فهرست اتحادیه بین المللی حفاظت از طبیعت، در حال حاضر وضعیت حفاظتی روباه های قرمز، در وضعیت کمترین نگرانی قرار دارد. روباه های قرمز برخلاف نام آن ها همواره قرمز نیستند و بسته به نوع زیرگونه و محل زندگی و فصل و همچنین با رخ دادن مواردی چون لیوسیسم و ملانیسم دارای رنگ ها و الگوهای رنگی مختلفی هستند. تا سال ۲۰۰۵، تعداد ۴۵ زیرگونه مختلف از روباه های قرمز از جمله روباه سرخ عربی، روباه سرخ آمریکایی، روباه سرخ کردستان و روباه پاسفید مشاهده و ثبت شده است.
این روباه از گونه های دیگر روباه ها بزرگ تر است. وزنش بین ۳ تا ۱۱ کیلوگرم و ارتفاع از شانه بین ۲۵ تا ۴۵ سانتی متر است هم چنین طول سر و بدن این حیوان بین ۴۶ تا ۸۶ سانتی متر است و طول دم آن ۵۵٫۵ تا ۳۰٫۵ سانتیمتر است. رنگش بیش تر به رنگ سرخ زنگ زده که به سرخ تمایل دارد و در تیره پشت پررنگ تر و در اطراف بدن کم رنگ ڣتر است. کناره بدن تا زیر شکم خاکستری مخلوط با قهوه ای روشن است و در برخی قسمت ها روشن تر و در برخی قسمت ها تیره تر است. دم بسیار پر مو و پرپشت است و نوک آن معمولاً سفید است و گوش ها نسبت به بدن بزرگ و سه گوش و نوک دار است و پشت آن سیاه می باشد. زیرگونه ای از روباه سرخ در آمریکای شمالی و شمال آسیا به رنگ سیاه وجود دارند.
در روباه نر سفیدی انتهای دم بیشتر از ماده است و گاهی اوقات ماده ها در انتهای دم سفیدی ندارند. معمولاً دم روباه نر بلند و به زمین نزدیک است. جثهٔ جنس ماده از نر کوچک تر است.
تغذیه روباه بسته به محل زندگی اش و چیزی که می تواند بخورد دارد. این حیوان می تواند از پرندگان و جوجه های آن ها، خرگوش، آهو، انواع موش ها و جوندگان دیگر، دوزیستانی مثل قورباغه یا آبزیان مثل ماهی و خرچنگ یا بی مهرگان مثل حلزون، حشرات و کرم ها و حیوانات اهلی و حتی از گیاهان و میوه ها تغذیه کند که این انطباق با طیف وسیعی از غذاها باعث ازدیاد نسل این حیوان شده است. بسیار دیده شده که در تابستان ها برای تغذیه از میوه ها به خصوص میوه های آبدار و شیرین چون هندوانه، خرما، توت و انگور به مزارع کشاورزی و باغ ها آمده است. حتی غلات تازه رسیده و گیاهان سبز نیز در سبد غذایی این حیوان قرار گرفته اند. حیوان غذای اضافی را در زیر خاک پنهان می کند. به مواد شیرین علاقه زیادی دارد و دیده شده که شکلات و آبنبات و پاستیل و پنیر و عسل نیز می خورد.
... [مشاهده متن کامل]
بر اساس فهرست اتحادیه بین المللی حفاظت از طبیعت، در حال حاضر وضعیت حفاظتی روباه های قرمز، در وضعیت کمترین نگرانی قرار دارد. روباه های قرمز برخلاف نام آن ها همواره قرمز نیستند و بسته به نوع زیرگونه و محل زندگی و فصل و همچنین با رخ دادن مواردی چون لیوسیسم و ملانیسم دارای رنگ ها و الگوهای رنگی مختلفی هستند. تا سال ۲۰۰۵، تعداد ۴۵ زیرگونه مختلف از روباه های قرمز از جمله روباه سرخ عربی، روباه سرخ آمریکایی، روباه سرخ کردستان و روباه پاسفید مشاهده و ثبت شده است.
این روباه از گونه های دیگر روباه ها بزرگ تر است. وزنش بین ۳ تا ۱۱ کیلوگرم و ارتفاع از شانه بین ۲۵ تا ۴۵ سانتی متر است هم چنین طول سر و بدن این حیوان بین ۴۶ تا ۸۶ سانتی متر است و طول دم آن ۵۵٫۵ تا ۳۰٫۵ سانتیمتر است. رنگش بیش تر به رنگ سرخ زنگ زده که به سرخ تمایل دارد و در تیره پشت پررنگ تر و در اطراف بدن کم رنگ ڣتر است. کناره بدن تا زیر شکم خاکستری مخلوط با قهوه ای روشن است و در برخی قسمت ها روشن تر و در برخی قسمت ها تیره تر است. دم بسیار پر مو و پرپشت است و نوک آن معمولاً سفید است و گوش ها نسبت به بدن بزرگ و سه گوش و نوک دار است و پشت آن سیاه می باشد. زیرگونه ای از روباه سرخ در آمریکای شمالی و شمال آسیا به رنگ سیاه وجود دارند.
در روباه نر سفیدی انتهای دم بیشتر از ماده است و گاهی اوقات ماده ها در انتهای دم سفیدی ندارند. معمولاً دم روباه نر بلند و به زمین نزدیک است. جثهٔ جنس ماده از نر کوچک تر است.
تغذیه روباه بسته به محل زندگی اش و چیزی که می تواند بخورد دارد. این حیوان می تواند از پرندگان و جوجه های آن ها، خرگوش، آهو، انواع موش ها و جوندگان دیگر، دوزیستانی مثل قورباغه یا آبزیان مثل ماهی و خرچنگ یا بی مهرگان مثل حلزون، حشرات و کرم ها و حیوانات اهلی و حتی از گیاهان و میوه ها تغذیه کند که این انطباق با طیف وسیعی از غذاها باعث ازدیاد نسل این حیوان شده است. بسیار دیده شده که در تابستان ها برای تغذیه از میوه ها به خصوص میوه های آبدار و شیرین چون هندوانه، خرما، توت و انگور به مزارع کشاورزی و باغ ها آمده است. حتی غلات تازه رسیده و گیاهان سبز نیز در سبد غذایی این حیوان قرار گرفته اند. حیوان غذای اضافی را در زیر خاک پنهان می کند. به مواد شیرین علاقه زیادی دارد و دیده شده که شکلات و آبنبات و پاستیل و پنیر و عسل نیز می خورد.
