روایع

لغت نامه دهخدا

روایع. [ رَ ی ِ ] ( ع ص ، اِ ) صورتی فارسی است از روائع، ج ِ رائعة، بمعنی آنکه یا آنچه حسن یا شجاعت او مردم را به شگفت آورد : این کلمات از روایع حکمت اوست. ( ترجمه تاریخ یمینی ). جایی که بأس حسام... روی نمود به خوادع کلام و روادع ملام و روایع صحایف و اقلام التفاتی نرود. ( ترجمه تاریخ یمینی ). روایع اقبال طلایع عزایم او را استقبال می نمود. ( جهانگشای جوینی ). پروردگاری که به اختلاف لغات و صفات شکر روایع بدایع صنایع او مقصود است. ( جهانگشای جوینی ).

فرهنگ فارسی

( اسم ) جمع رائعه ( رایعه ) ۱ - شگفتها . ۲ - زیباها .
صورتی فارسی است از روائع جمع رائعه آنکه یا آنچه حسن یا شجاعت او مردم را بشگفت آورد

فرهنگ عمید

= رایعه

پیشنهاد کاربران

روایع= صورتی دیگر از روائع به معنی زیباییها می باشد
پروردگاری که باختلاف لغات وصفات، شکر روایع بدایع صنایع او مقصود است تاریخ جهانگشای جوینی

بپرس