روانشناسی پرورشی. [ رَ ش ِ ی ِ پ َرْ وَ رِ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) شعبه ای از روانشناسی عمومی است و آن عبارت است از تحقیق و توصیف نفسانیات و آشنا شدن با قوانین آنها از یک طرف و مطالعه راههای تربیت و تهذیب آنها از طرف دیگر. ( از روانشناسی پرورشی علی اکبر سیاسی ). و رجوع به روانشناسی پرورشی مهدی جلالی شود.
