روانشناسی اجتماعی. [ رَ ش ِ ی ِ اِ ت ِ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) مطالعه رفتار از لحاظ رابطه ظاهری یا باطنی آن با رفتار دیگران است ، یا چنانکه کلاین برگ می نویسد: «روانشناسی اجتماعی مطالعه فعالیتهای فرد است ، لیکن فعالیتهایی که از فعالیتهای افراد دیگر متأثر شده است »، و یابنا به عقیده آلپورت ، «روانشناسی اجتماعی دانشی است که می کوشد دریابد و بیان کند که چگونه حضور واقعی یا خیالی یا ضمنی آدمیان دیگر، اندیشه و احساس و رفتار فرد را تحت تأثیر خود قرار میدهد». بنابراین روانشناسی اجتماعی به مطالعه کشش اجتماعی و اجتماعی شدن تدریجی انسان و تشکیل شخصیت و اختلافات فردی و گروهی و تمایل اجتماعی یا شیوه رفتار اجتماعی و عقاید ونحوه انتقال افکار و احساسات می پردازد. ( از روانشناسی اجتماعی تألیف علی محمد کاردان از انتشارات دانشگاه تهران ، مقدمه ، ص ز ). و رجوع به همین کتاب شود.
