روان سالار

لغت نامه دهخدا

روان سالار. [ رَ ] ( اِ مرکب ) نفس کل و روان بد، چه سالار و بد هر دو به معنی بزرگ و صاحب است. ( از انجمن آرا ) ( از ناظم الاطباء ).

فرهنگ فارسی

نفس کل و روان بد

فرهنگ عمید

۱. روان بد.
۲. نفس کل.

پیشنهاد کاربران

بپرس