[ویکی شیعه] روان جاوید در تفسیر قرآن مجید. تفسیر روان جاوید کتابی تفسیری به زبان فارسی و شامل همه آیات قرآن مجید اثر میرزا محمد ثقفی تهرانی (متوفای ۱۳۶۴ش) است. مؤلف، این تفسیر را بر اساس تفسیر صافی تدوین کرده و به مسائل تربیتی و هدایتی توجه فراوان دارد.
آغاز تألیف «تفسیر روان جاوید»، آنگونه که مؤلّف در آغاز اشاره کرده، رمضان سال ۱۳۶۰ قمری بوده است و بعد از وقفه ای چند ساله، سرانجام در ۱۳۸۳ قمری به پایان رسیده است. عنوان «روان جاوید در تفسیر کلام مجید» در محاسبه حروف ابجد با همان تاریخ برابری می کند.
مؤلف در خطبه آغازین کتاب می گوید که چندی بود قصد داشتم که بقیه عمر خویش را با قرآن مأنوس شوم اما توفیق رفیق نمی شد تا اینکه در اواسط ماه رمضان ۱۳۶۰ق موفق شدم و از جهات قرآن، جهتی را در نظر گرفتم که برای آن نازل شده و آن هدایت متقین است و از بین تفاسیر چون تفسیر صافی را یافتم که مطابق با عقل و نقل است مورد نظر قرار داده و به بیان و نقل آن اکتفا و اعتماد نمودم و تا توانستم سعی کردم که مطالب را تنزل دهم و عبارات را ساده بنویسم که به نفع عموم باشد.
آغاز تألیف «تفسیر روان جاوید»، آنگونه که مؤلّف در آغاز اشاره کرده، رمضان سال ۱۳۶۰ قمری بوده است و بعد از وقفه ای چند ساله، سرانجام در ۱۳۸۳ قمری به پایان رسیده است. عنوان «روان جاوید در تفسیر کلام مجید» در محاسبه حروف ابجد با همان تاریخ برابری می کند.
مؤلف در خطبه آغازین کتاب می گوید که چندی بود قصد داشتم که بقیه عمر خویش را با قرآن مأنوس شوم اما توفیق رفیق نمی شد تا اینکه در اواسط ماه رمضان ۱۳۶۰ق موفق شدم و از جهات قرآن، جهتی را در نظر گرفتم که برای آن نازل شده و آن هدایت متقین است و از بین تفاسیر چون تفسیر صافی را یافتم که مطابق با عقل و نقل است مورد نظر قرار داده و به بیان و نقل آن اکتفا و اعتماد نمودم و تا توانستم سعی کردم که مطالب را تنزل دهم و عبارات را ساده بنویسم که به نفع عموم باشد.
wikishia: روان_جاوید_در_تفسیر_قرآن_مجید
[ویکی نور] روان جاوید در تفسیر قرآن مجید. روان جاوید در تفسیر قرآن مجید، تألیف، مرحوم حاج میرزا محمّد ثقفی تهرانی (متوفای 406ق) به زبان فارسی است.
آغاز تألیف «تفسیر روان جاوید»، آنگونه که مؤلّف در آغاز اشاره کرده، رمضان سال 1360ق بوده و بعد از وقفه ای چند ساله، سرانجام در 1383ق به پایان رسیده است.
عنوان «روان جاوید در تفسیر کلام مجید» در محاسبۀ حروف ابجد با همان تاریخ برابری می کند. مؤلّف در ابتدا رویکرد کلّی تفسیری خود را اینگونه توضیح می دهد: «از جهات قرآن؛ جهتی را در نظر گرفتم که برای آن نازل شده، و آن هدایت متّقین است».
دوم اینکه چون در تفسیر، توجّه به احادیث مأثور ضرورت دارد و فهم بسیاری از آیات قرآنی جز در پرتو تبیین معلّمان وحی ممکن نیست، ایشان «تفسیر صافی»، اثر مرحوم فیض کاشانی را ملاک قرار داده و روایات تفسیری را از این کتاب برگزیده است. دیگر آنکه مخاطب مؤلّف در این تفسیر، عموم هستند و برای آنکه به همۀ آنان نفع برسد «تا توانسته مطالب را تنزّل داده و عبارات را ساده نوشته است».
تأکید مؤلّف بر این سه عنصر اصلی و به ویژه عنایت به وجهۀ هدایتی قرآن، موجب شده است که مؤلّف در مقام تفسیر آیات از بحث های تفصیلی و تخصصّی، خصوصا بحث های فنّی و ادبی-که در بسیاری از تفسیرهای قدیم رواج داشته است-فاصله بگیرد؛ امّا به مباحث علمی کلامی و فلسفی، تا آنجا که به ابعاد هدایتی قرآن ارتباط دارد، بیشتر بپردازد.
روش کار بدین صورت است که مؤلّف ابتدا یک یا چند آیه از یک سوره را می آورد، آنها را ترجمه می کند و سپس به تفسیر می پردازد. گاه نیز مطالبی را افزون بر تفسیر آیه، با عناوین ایقاظ، شرح، ارشاد، تحقیق و... ارائه می کند. در تفسیر آیات، گذشته از تأکیدی که بر نقل روایات بر پایۀ تفسیر صافی دارد، مهمترین نکات مربوط به آیه را مطرح می نماید.
آغاز تألیف «تفسیر روان جاوید»، آنگونه که مؤلّف در آغاز اشاره کرده، رمضان سال 1360ق بوده و بعد از وقفه ای چند ساله، سرانجام در 1383ق به پایان رسیده است.
عنوان «روان جاوید در تفسیر کلام مجید» در محاسبۀ حروف ابجد با همان تاریخ برابری می کند. مؤلّف در ابتدا رویکرد کلّی تفسیری خود را اینگونه توضیح می دهد: «از جهات قرآن؛ جهتی را در نظر گرفتم که برای آن نازل شده، و آن هدایت متّقین است».
دوم اینکه چون در تفسیر، توجّه به احادیث مأثور ضرورت دارد و فهم بسیاری از آیات قرآنی جز در پرتو تبیین معلّمان وحی ممکن نیست، ایشان «تفسیر صافی»، اثر مرحوم فیض کاشانی را ملاک قرار داده و روایات تفسیری را از این کتاب برگزیده است. دیگر آنکه مخاطب مؤلّف در این تفسیر، عموم هستند و برای آنکه به همۀ آنان نفع برسد «تا توانسته مطالب را تنزّل داده و عبارات را ساده نوشته است».
تأکید مؤلّف بر این سه عنصر اصلی و به ویژه عنایت به وجهۀ هدایتی قرآن، موجب شده است که مؤلّف در مقام تفسیر آیات از بحث های تفصیلی و تخصصّی، خصوصا بحث های فنّی و ادبی-که در بسیاری از تفسیرهای قدیم رواج داشته است-فاصله بگیرد؛ امّا به مباحث علمی کلامی و فلسفی، تا آنجا که به ابعاد هدایتی قرآن ارتباط دارد، بیشتر بپردازد.
روش کار بدین صورت است که مؤلّف ابتدا یک یا چند آیه از یک سوره را می آورد، آنها را ترجمه می کند و سپس به تفسیر می پردازد. گاه نیز مطالبی را افزون بر تفسیر آیه، با عناوین ایقاظ، شرح، ارشاد، تحقیق و... ارائه می کند. در تفسیر آیات، گذشته از تأکیدی که بر نقل روایات بر پایۀ تفسیر صافی دارد، مهمترین نکات مربوط به آیه را مطرح می نماید.
wikinoor: روان_جاوید_در_تفسیر_قرآن_مجید