رواق ورودی (portico)
ایوان یا ورودی ستون بندی شدۀ یک سازه، یا گذرگاه سرپوشیده ای که به وسیلۀ مجموعه ای از ستون های منظم نگه داشته می شود. این رواق ها، ورودی های معابد یونان باستان را شکل می بخشید. رواق از اجزاء اصلی معماری معبد در یونان، و عنصر شاخص معماری رومی و دیگر بناهای متأثر از معماری کلاسیک به شمار می رود. رواق های مختلف موجود در معابد یونانی مشخصات اصلی این بناها را تشکیل می دهند و براساس تعداد ستون ها نام گذاری می شوند. اگر دیوارهای طولانی معبد تا بعد از مقصوره یا محراب اصلی ادامه یابد تا دیوارهای ورودی سرپوشیده یا پیش تالار را شکل بخشد، غالباً این دیوارهای طولانی به دو جرز درگاه منتهی می شوند، یک جرز درگاه دیرک کناری یا ستون نماست. به این ترتیب انتهای گشودۀ ورودی سرپوشیده یا رواق با قرارگرفتن در میان یک و چهار ستون در رواقِ تونشسته نگه داشته می شود. معابدی که با این شیوه ساخته می شوند تک ستونی، دوستونی، سه ستونی، یا چهارستونی نام دارند. در این روش از بیش از چهار ستون استفاده نمی شود. اگر معبد به یک ورودی منتهی شود که از جوانب هم مانند جلو گشوده باشد و ستون های مستقلی در عرض رواق داشته باشد، بنای پیش ستونی خوانده می شود. چهار ستون کمترین تعداد ستون برای چنین بنایی است، و بنای پیش ستونی می تواند پنج ستونی، دَه ستونی، دوازده و چهارده ستونی باشد. معبد دوسو رواقی، در جلو و پشت رواق هایی دارد؛ پرستشگاه دورستونی در اطراف بنا ردیف ستون هایی دارد؛ و معبد دو ردیف ستونی را ردیفی دوتایی از ستون ها دربرمی گیرد.
ایوان یا ورودی ستون بندی شدۀ یک سازه، یا گذرگاه سرپوشیده ای که به وسیلۀ مجموعه ای از ستون های منظم نگه داشته می شود. این رواق ها، ورودی های معابد یونان باستان را شکل می بخشید. رواق از اجزاء اصلی معماری معبد در یونان، و عنصر شاخص معماری رومی و دیگر بناهای متأثر از معماری کلاسیک به شمار می رود. رواق های مختلف موجود در معابد یونانی مشخصات اصلی این بناها را تشکیل می دهند و براساس تعداد ستون ها نام گذاری می شوند. اگر دیوارهای طولانی معبد تا بعد از مقصوره یا محراب اصلی ادامه یابد تا دیوارهای ورودی سرپوشیده یا پیش تالار را شکل بخشد، غالباً این دیوارهای طولانی به دو جرز درگاه منتهی می شوند، یک جرز درگاه دیرک کناری یا ستون نماست. به این ترتیب انتهای گشودۀ ورودی سرپوشیده یا رواق با قرارگرفتن در میان یک و چهار ستون در رواقِ تونشسته نگه داشته می شود. معابدی که با این شیوه ساخته می شوند تک ستونی، دوستونی، سه ستونی، یا چهارستونی نام دارند. در این روش از بیش از چهار ستون استفاده نمی شود. اگر معبد به یک ورودی منتهی شود که از جوانب هم مانند جلو گشوده باشد و ستون های مستقلی در عرض رواق داشته باشد، بنای پیش ستونی خوانده می شود. چهار ستون کمترین تعداد ستون برای چنین بنایی است، و بنای پیش ستونی می تواند پنج ستونی، دَه ستونی، دوازده و چهارده ستونی باشد. معبد دوسو رواقی، در جلو و پشت رواق هایی دارد؛ پرستشگاه دورستونی در اطراف بنا ردیف ستون هایی دارد؛ و معبد دو ردیف ستونی را ردیفی دوتایی از ستون ها دربرمی گیرد.
wikijoo: رواق_ورودی