رواغه

لغت نامه دهخدا

( رواغة ) رواغة. [ رِ غ َ ] ( ع اِ ) کُشتی گاه و گویند: هذه رواغتهم ؛ ای مُصْطَرَعهم. ( منتهی الارب ). مُصْطَرَع. جایگاه کُشتی. ( از اقرب الموارد ). ریاغة. ( از منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). رجوع به ریاغة شود.

فرهنگ فارسی

کشتی گاه و جایگاه کشتی

پیشنهاد کاربران

بپرس