رواصیر. [ رَ ] ( ع اِ ) آنچه از بقول در آب طبخ نمایند و روغن و ترشیها و ادویه حاره بر آن اضافه کنند. ( بحر الجواهر ) ( تحفة المؤمنین ). ( در این اخیر رواسیر با سین نوشته و معلوم نشد اصل این کلمه از چه لغتی است ).( حاشیه محمد قزوینی بر چهارمقاله نظامی عروضی ). ج ِ ریصار. ( دهار ). جمعی است بر مفردی چون روصار یا ریصار معرب از ریچار یا ریچال فارسی یعنی ترشیها با ادویه حاره برای خوش طعمی و گوارش طعام. ( یادداشت مؤلف ). رجوع به ریچار و ریچال شود : فضل آن شب از همه چیزها بخورد... واز کوامخ و رواصیر هیچ احتراز نکرد. ( چهارمقاله ).
فرهنگ فارسی
مرباها، ترشی ها، جمع ریصار ( اسم ) جمع ریصار ریچالها . آنچه از بقول در آب طبخ نمایند و روغن و ترشیها و ادویه حاره بر آن اضافه کنند
