رواشن

لغت نامه دهخدا

رواشن. [ رَ ش ِ ] ( ع اِ ) ج ِ رَوشَن ، بمعنی روزن خانه. ( از اقرب الموارد ) ( المنجد ). تابدانهای عمارت. ( آنندراج ) ( غیاث اللغات ). رجوع به روشن شود : حتی حیطان الدور و سقفها و ابوابها و رواشنها فیحلونها بمثل حلیهم. ( الجماهر بیرونی ص 22 ). رجوع به روازن شود.

فرهنگ فارسی

جمع روشن روزن خانه تابدانهای عمارت

فرهنگ عمید

روزن خانه، پنجره ای که از آن روشنایی داخل می شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس