رواجنی

لغت نامه دهخدا

رواجنی. [ رَ ج ِ ] ( ص نسبی ) سمعانی گوید از استاد خود شنیدم که این نسبت در اصل منسوب به دواجن با دال مهمله بوده است و آن ج ِ داجن است و در تداول عامه به رواجن مبدل شده است و نیز سمعانی از قول استاد خود گوید که گمان میبرم رواجن بطنی است از بطنهای قبایل. ( از لباب الانساب ).

رواجنی. [ رَ ج ِ ] ( اِخ ) نام وی ابوسعید عبادبن یعقوب البخاری است و از شریک و دیگران روایت می کند و ائمه بخارا از وی روایت دارند. ( از لباب الانساب ). رجوع به ماده پیشین شود.

فرهنگ فارسی

نام وی ابو سعید عباد بن یعقوب البخاری است و از شریک و دیگران روایت می کند و ائمه بخارا از وی روایت دارند

پیشنهاد کاربران

بپرس