روابط عراق و سوریه

روابط عراق و سوریه روابط دو جانبه/ روابط دیپلماتیک بین کشورهای حاکم عراق و سوریه است . از آنجا که هر دو کشور همسایه هستند ، مرز مشترک عراق و سوریه این دو را به هم نزدیکتر کرده است . روابط با پیوندهای طولانی مدت فرهنگی و سیاسی و همچنین رقابت منطقه ای سابق مشخص شده است. این دو کشور شکل فعلی خود را پس از توافقنامه سایکس - پیکو برای تجزیه امپراتوری عثمانی به مناطق نفوذ انگلیس و فرانسه پس از جنگ جهانی اول به دست آوردند. هر دو کشور عمدتاً عرب و مسلمان هستند و اقلیتهای کرد ، مسیحی و سوری ترکمن و ترکمنهای عراق هستند. روابط سیاسی بین آنها اغلب خصمانه بوده است. از زمانی که ملک فیصل در اوایل دهه ۱۹۲۰ پادشاهی عراق را به دست گرفت ، رهبران عراق آرزوی اتحاد دو کشور را داشتند. حتی در زمان آشفته شدن روابط عراق و سوریه در سالهای آخر صدام حسین ، روابط دو کشور خوب نبود. روابط جدید دیپلماتیک که در نوامبر ۲۰۰۶ برقرار شد ، به عنوان آغاز دوره همکاری نزدیک بین عراق و سوریه اعلام می شود. [ ۱]
هر دو کشور علیه دولت اسلامی عراق و شام ( داعش ) جنگیدند. در جنگ داخلی سوریه ، داوطلبان عراقی در کنار ارتش سوریه [ ۲] در سوریه می جنگند. این دو کشور بخشی از ائتلاف روسیه - سوریه - ایران - عراق هستند که در نتیجه توافق در اواخر سپتامبر ۲۰۱۵ بین روسیه ، ایران ، عراق و سوریه برای "کمک و همکاری در جمع آوری اطلاعات در مورد داعش به بر اساس بیانیه صادر شده توسط فرماندهی عملیات مشترک عراق ، با پیشرفت های این گروه مبارزه کنید. از سال ۲۰۱۷ تا ۲۰۱۹ ، عراق از طرف دولت سوریه به جنگ داخلی سوریه پیوست و به نابودی دولت اسلامی عراق و شام در داخل این کشور کمک کرد. [ ۳] [ ۴] [ ۵]
تلاش های سوری ها و عراقی ها برای متحد کردن عراق و سوریه در یک کشور از زمان ایجاد کشورهای نوین تاکنون وجود داشته است. چنین تلاشهایی برای اتحاد در حزب بعث ادامه داشت. خصومت بین سوریه و عراق از سال ۱۹۶۶ و هنگامی که هر دو تحت حکومت بعثی بودند ، آغاز شد. روابط در اوایل دهه ۱۹۷۰ در طی جنگ یوم کیپور بهبود یافت ، اما پس از پذیرش سوریه از آتش بس با حمایت سازمان ملل متحد ، بازهم بازدارنده شد.
پس از جنگ ۱۹۷۳ ، حافظ اسد ، رئیس جمهور سوریه چندین تلاش در ۷۵ و ۱۹۷۴ برای حل اختلافات خود با عراق انجام داد ( ناشی از پذیرش قطعنامه ۳۳۸ سازمان ملل از سوی سوریه که منجر به آتش بس در جنگ ۱۹۷۳ شد ؛ عراق نیروهای اعزامی خود را پس گرفت و در نتیجه پذیرش آتش بس از سوی سوریه برای کمک به سوریه فرستاده شد ) و اتحادیه ای بین دو کشور ایجاد کرد. با این حال عراق پیشنهادات اسد را رد کرد و وی را به دلیل "آمادگی برای صلح" با اسرائیل محکوم کرد. روابط پرتنش بین عراق و سوریه تا سال ۱۹۷۸ ادامه خواهد یافت. [ ۶]