روابط ایران و کنیا ( انگلیسی: Iran–Kenya relations ) در سال ۱۹۷۱ با صدور یک اعلامیه مشترک شروع شد و دو کشور اقدام به بازگشایی سفارت های خود کردند. بعد از این تاریخ کنیا مشتری عمده نفت ایران شد.
در سال های قبل از انقلاب، شاه ایران در جنگ سومالی با اتیوپی، به سومالی کمک می کرد که این باعث انتقادات و اعتراضات برخی از کشورهای آفریقایی از جمله کنیا شد. در سال ۱۹۷۷ شاه ایران سفارت خود در کنیا را بست و با این کشور قطع رابطه کرد، کنیا نیز خرید نفت از ایران را متوقف کرد.
... [مشاهده متن کامل]
پس از گذشت چند سال از پیروزی انقلاب در ایران، در سال ۱۹۸۲ هر دو کشور تمایل خود را برای برقراری رابطه ابراز کرده و سفارت های خود را مجدداً بازگشایی کردند.
کنیا از گذشته رابطه خوبی با ایران داشت، رابطه ای که همواره مورد دلخواه کشورهای غربی نبوده است. کنیا قراردادهای زیادی با کشورهای خاورمیانه منعقد کرده است، از جمله صادرات ۴ میلیون تن نفت به کنیا، پرواز مستقیم بین تهران و نایروبی، بورس تحصیلی برای کنیایی هایی که تمایل به تحصیلات عالی در ایران هستند. همه این ها در سال ۲۰۰۹ بعد از دیدار احمدی نژاد، رئیس جمهور وقت ایران از کنیا بدست آمد.
در ماه مه ۲۰۱۲، محمد رضا رحیمی، معاون رئیس جمهور ایران از کنیا دیدار کرد و قرارداد خرید نفت را تکمیل کرد.
در ماه ژوئن ۲۰۱۲، قرارداد نفتی کنیا به دلیل هشدارهای کشورهای غربی به دلیل تحریم های ایران، کنسل شد، بر اساس قرارداد، جمهوری اسلامی ایران روزانه ۸۰ هزار بشکه نفت به کنیا صادر می کرد. اگرچه کنیا متحد استراتژیک آمریکا در جنگ علیه ترور بود، این قرارداد بسیاری از جامعه بین المللی را شوکه کرد. کنیا و ایران علی رغم کنسل شدن قرارداد نفتی، روابط دیپلماتیک خود را ادامه دادند.
کنیا در سالهای ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰ از ایران نفت وارد می کرد ولی بعد از آن تا کنون نفتی از ایران وارد نکرده است.
تصور می شود که دیپلماسی ایران در آفریقا با مشکل مواجه خواهد شد زیرا اکثریت مسلمانان کشورهای آفریقایی تمایل به رفتن به مدارس سنی دارند تا رفتن به مدارس شیعه که در ایران رایج است. کنیا نیز خودش با حملات تروریستی فراوانی مواجه بوده و این کشور به منظور موضوعات امنیتی متعدد متحد اسرائیل شده است.
در سال ۲۰۱۲، کنیا دو عضو سپاه پاسداران ایران که طرح حمله به اسرائیل، انگلیس، آمریکا و حتی عربستان را داشتند دستگیر کرد. آنها در کنیا به زندان ابد محکوم شدند.
در سال های قبل از انقلاب، شاه ایران در جنگ سومالی با اتیوپی، به سومالی کمک می کرد که این باعث انتقادات و اعتراضات برخی از کشورهای آفریقایی از جمله کنیا شد. در سال ۱۹۷۷ شاه ایران سفارت خود در کنیا را بست و با این کشور قطع رابطه کرد، کنیا نیز خرید نفت از ایران را متوقف کرد.
... [مشاهده متن کامل]
پس از گذشت چند سال از پیروزی انقلاب در ایران، در سال ۱۹۸۲ هر دو کشور تمایل خود را برای برقراری رابطه ابراز کرده و سفارت های خود را مجدداً بازگشایی کردند.
کنیا از گذشته رابطه خوبی با ایران داشت، رابطه ای که همواره مورد دلخواه کشورهای غربی نبوده است. کنیا قراردادهای زیادی با کشورهای خاورمیانه منعقد کرده است، از جمله صادرات ۴ میلیون تن نفت به کنیا، پرواز مستقیم بین تهران و نایروبی، بورس تحصیلی برای کنیایی هایی که تمایل به تحصیلات عالی در ایران هستند. همه این ها در سال ۲۰۰۹ بعد از دیدار احمدی نژاد، رئیس جمهور وقت ایران از کنیا بدست آمد.
در ماه مه ۲۰۱۲، محمد رضا رحیمی، معاون رئیس جمهور ایران از کنیا دیدار کرد و قرارداد خرید نفت را تکمیل کرد.
در ماه ژوئن ۲۰۱۲، قرارداد نفتی کنیا به دلیل هشدارهای کشورهای غربی به دلیل تحریم های ایران، کنسل شد، بر اساس قرارداد، جمهوری اسلامی ایران روزانه ۸۰ هزار بشکه نفت به کنیا صادر می کرد. اگرچه کنیا متحد استراتژیک آمریکا در جنگ علیه ترور بود، این قرارداد بسیاری از جامعه بین المللی را شوکه کرد. کنیا و ایران علی رغم کنسل شدن قرارداد نفتی، روابط دیپلماتیک خود را ادامه دادند.
کنیا در سالهای ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰ از ایران نفت وارد می کرد ولی بعد از آن تا کنون نفتی از ایران وارد نکرده است.
تصور می شود که دیپلماسی ایران در آفریقا با مشکل مواجه خواهد شد زیرا اکثریت مسلمانان کشورهای آفریقایی تمایل به رفتن به مدارس سنی دارند تا رفتن به مدارس شیعه که در ایران رایج است. کنیا نیز خودش با حملات تروریستی فراوانی مواجه بوده و این کشور به منظور موضوعات امنیتی متعدد متحد اسرائیل شده است.
در سال ۲۰۱۲، کنیا دو عضو سپاه پاسداران ایران که طرح حمله به اسرائیل، انگلیس، آمریکا و حتی عربستان را داشتند دستگیر کرد. آنها در کنیا به زندان ابد محکوم شدند.