روابط دیپلماتیک ایران و کانادا از سال ۱۳۳۳ ( ۱۹۵۵ میلادی ) آغاز شد. اگرچه در آن زمان به دلیل عدم تأسیس سفارت در ایران، امور بین دو کشور، توسط سفارت بریتانیا در تهران پیگیری می شد اما پس از بازدید یک هیئت دیپلماتیک کانادایی از ایران در سال ۱۳۳۷ این کشور سفارت خود در تهران را دو سال بعد، تأسیس کرد. این دو کشور در حال حاضر روابط دیپلماتیک ندارند و سفارت ایتالیا در تهران، حافظ منافع کانادا در ایران است و سفارت سوئیس در کانادا، به عنوان حافظ منافع ایران در کانادا عمل می کند.
... [مشاهده متن کامل]
در پی تنش های به وجود آمده پساز انقلاب ۱۳۵۷، روابط دو کشور در سال ۱۳۵۹ قطع شد و این وضعیت تا سال ۱۳۶۹ که سفارتخانه های دو کشور دوباره بازگشایی شد، ادامه داشت. مبادلهٔ سفیر میان دو کشور در سال ۱۳۷۴ صورت گرفت. در طی این مدت مهاجرت گستردهٔ ایرانیان به کانادا و همچنین قطع روابط و تحریم های آمریکا علیه ایران بر اهمیت برقراری روابط با کانادا افزود. به دلیل روابط تنگاتنگ همه جانبه میان آمریکا و کانادا، این کشور نقش مهمی در تأمین کالاهای آمریکایی مورد نیاز کشور ایران داشته است.
روابط ایران و کانادا تنها در دولت نخست سید محمد خاتمی شرایط آرامی را تجربه کرد. رویداد قتل زهرا کاظمی روابط دو کشور را تا پایان دولت دوم وی تحت الشعاع قرار داد و پس از روی کار آمدن دولت محمود احمدی نژاد کنار گذاشته شدن سیاست تنش زدایی از دستور کار وزارت امور خارجه ایران روابط دو کشور به شدت کاهش یافت و تنش های فراوانی را شاهد بود.
در ۱۷ شهریور ۱۳۹۱ کانادا در پاسخ به سیاست خارجی ایران و نگرانی از تأمین امنیت دیپلمات های کانادایی سفارت خود را در تهران تعطیل کرد و روابط دیپلماتیکش را با ایران به حالت تعلیق درآورد.
پس از انتخاب جاستین ترودو به سمت نخست وزیر کانادا، هر دو کشور مذاکرات خود را برای ازسرگیری روابط، آغاز کرده اند.
سفارت ایران در کانادا در خیابان متکالف شهر اتاوا و سفارت کانادا در ایران در خیابان کوه نور ( شهید سرافراز ) تهران، واقع شده اند.
پس از بحران گروگان گیری در سفارت ایالات متحده آمریکا در ۱۳ آبان ۱۳۵۸، سفارت کانادا به درخواست جیمی کارتر به مرکز فعالیت های اطلاعاتی سازمان سیا تبدیل شد. کن تایلر که از سال ۱۳۵۷ تا ۱۳۶۰ سفیر کانادا در تهران بوده گفته است که وی عملاً به مسئول اطلاعاتی شماره یک آمریکا در ایران تبدیل شده بود و اطمینان داشت که مقامات ایرانی به فعالیت های سری وی پی نخواهند برد.
... [مشاهده متن کامل]
در پی تنش های به وجود آمده پساز انقلاب ۱۳۵۷، روابط دو کشور در سال ۱۳۵۹ قطع شد و این وضعیت تا سال ۱۳۶۹ که سفارتخانه های دو کشور دوباره بازگشایی شد، ادامه داشت. مبادلهٔ سفیر میان دو کشور در سال ۱۳۷۴ صورت گرفت. در طی این مدت مهاجرت گستردهٔ ایرانیان به کانادا و همچنین قطع روابط و تحریم های آمریکا علیه ایران بر اهمیت برقراری روابط با کانادا افزود. به دلیل روابط تنگاتنگ همه جانبه میان آمریکا و کانادا، این کشور نقش مهمی در تأمین کالاهای آمریکایی مورد نیاز کشور ایران داشته است.
روابط ایران و کانادا تنها در دولت نخست سید محمد خاتمی شرایط آرامی را تجربه کرد. رویداد قتل زهرا کاظمی روابط دو کشور را تا پایان دولت دوم وی تحت الشعاع قرار داد و پس از روی کار آمدن دولت محمود احمدی نژاد کنار گذاشته شدن سیاست تنش زدایی از دستور کار وزارت امور خارجه ایران روابط دو کشور به شدت کاهش یافت و تنش های فراوانی را شاهد بود.
در ۱۷ شهریور ۱۳۹۱ کانادا در پاسخ به سیاست خارجی ایران و نگرانی از تأمین امنیت دیپلمات های کانادایی سفارت خود را در تهران تعطیل کرد و روابط دیپلماتیکش را با ایران به حالت تعلیق درآورد.
پس از انتخاب جاستین ترودو به سمت نخست وزیر کانادا، هر دو کشور مذاکرات خود را برای ازسرگیری روابط، آغاز کرده اند.
سفارت ایران در کانادا در خیابان متکالف شهر اتاوا و سفارت کانادا در ایران در خیابان کوه نور ( شهید سرافراز ) تهران، واقع شده اند.
پس از بحران گروگان گیری در سفارت ایالات متحده آمریکا در ۱۳ آبان ۱۳۵۸، سفارت کانادا به درخواست جیمی کارتر به مرکز فعالیت های اطلاعاتی سازمان سیا تبدیل شد. کن تایلر که از سال ۱۳۵۷ تا ۱۳۶۰ سفیر کانادا در تهران بوده گفته است که وی عملاً به مسئول اطلاعاتی شماره یک آمریکا در ایران تبدیل شده بود و اطمینان داشت که مقامات ایرانی به فعالیت های سری وی پی نخواهند برد.
