ایران و سوئد دارای روابط دوسویه هستند. از زمان برقراری رابطه دیپلماتیک ایران و سوئد، همکاری های اقتصادی و بازرگانی بخش مهمی از روابط دو کشور را تشکیل داده است. شرکت های بزرگ صنعتی سوئد در بخش های گوناگون اقتصادی و صنعتی ایران حضور دارند. تعداد ایرانیان در سوئد تا سال ۱۳۹۲ خورشیدی، بیش از یکصد هزار نفر گزارش شده است. بیشتر این تعداد متخصص و تحصیل کرده می باشند.
... [مشاهده متن کامل]
تاریخ آغاز روابط سیاسی میان سوئد و ایران به دوره صفویه بر می گردد و ارنست کمپفر به عنوان اولین سفیر پادشاه سوئد در دربار اصفهان به حضور شاه سلیمان صفوی رسید. در دوره قاجار و به سال ۱۲۷۵ قمری در زمان پادشاهی ناصرالدین شاه باز می گردد. در سال ۱۳۰۵ قمری ناصرالدین شاه سفیر ایران در استانبول را به عنوان سفیر فوق العاده به دربار پادشاه سوئد و نروژ فرستاد. سال بعد اسکار دوم پادشاه سوئد و نروژ در پاسخ به این اقدام ایران، سفیر فوق العاده خود را به سوی ایران گسیل داشت. سفیر جدید در تهران، نامه پادشاه سوئد را به ناصرالدین شاه تقدیم کرد و خطابه ای به زبان فرانسوی ایراد نمود. در دورره احمد شاه قاجار، روابط دو کشور وارد مرحله جدید و گسترده ای گردید و روابط نظامی و سیاسی طرفین توسعه پیدا کرد. دولت مرکزی ایران جهت برقراری نظم و امنیت در جامعه تصمیم به بکارگیری مستشاران خارجی در اداره نظمیه گرفت. در آغاز کشورهای ایتالیا و فرانسه مورد توجه بودند اما به خاطر درگیری های بریتانیا و روسیه از پذیرش این امر خودداری کردند. دولت ایران به سوئد مراجعه و خواستار اعزام مستشار نظامی از این کشور شد که دولت این کشور با اعزام عده ای از مستشاران خود به ایران موافقت نمود.
در بهمن ۱۳۹۲ وزیر امور خارجه سوئد پس از ۱۳ سال به ایران سفر کرد.
رئیس کمیسیون امورخارجه پارلمان سوئد در سال ۲۰۰۸ میلادی گفت: ایران حق دارد در صنعت هسته ای به شکلی صلح آمیز پیشرفت داشته باشد. وی همچنین خواستار یک راه حل دیپلماتیک دربارهٔ برنامه هسته ای ایران شد. راه حلی که مورد پذیرش دو طرف مذاکره باشد. در سال ۲۰۰۷ میلادی کریستوفر جیلنستیرنا سفیر سوئد در ایران گفت: به دلیل این که بازرگانان و تجار سرمایه گذاری بزرگی در سوئد کرده اند، تحریم ها نمی تواند در رابطه اقتصادی ایران و سوئد تأثیر بگذارد. در فوریه ۲۰۰۹ میلادی ( بهمن ۱۳۸۸ خورشیدی ) سوئد به همراه کشورهای یونان، اتریش، اسپانیا و قبرس بر تحریم های اضافه شده بر ایران مخالفت کردند.
... [مشاهده متن کامل]
تاریخ آغاز روابط سیاسی میان سوئد و ایران به دوره صفویه بر می گردد و ارنست کمپفر به عنوان اولین سفیر پادشاه سوئد در دربار اصفهان به حضور شاه سلیمان صفوی رسید. در دوره قاجار و به سال ۱۲۷۵ قمری در زمان پادشاهی ناصرالدین شاه باز می گردد. در سال ۱۳۰۵ قمری ناصرالدین شاه سفیر ایران در استانبول را به عنوان سفیر فوق العاده به دربار پادشاه سوئد و نروژ فرستاد. سال بعد اسکار دوم پادشاه سوئد و نروژ در پاسخ به این اقدام ایران، سفیر فوق العاده خود را به سوی ایران گسیل داشت. سفیر جدید در تهران، نامه پادشاه سوئد را به ناصرالدین شاه تقدیم کرد و خطابه ای به زبان فرانسوی ایراد نمود. در دورره احمد شاه قاجار، روابط دو کشور وارد مرحله جدید و گسترده ای گردید و روابط نظامی و سیاسی طرفین توسعه پیدا کرد. دولت مرکزی ایران جهت برقراری نظم و امنیت در جامعه تصمیم به بکارگیری مستشاران خارجی در اداره نظمیه گرفت. در آغاز کشورهای ایتالیا و فرانسه مورد توجه بودند اما به خاطر درگیری های بریتانیا و روسیه از پذیرش این امر خودداری کردند. دولت ایران به سوئد مراجعه و خواستار اعزام مستشار نظامی از این کشور شد که دولت این کشور با اعزام عده ای از مستشاران خود به ایران موافقت نمود.
در بهمن ۱۳۹۲ وزیر امور خارجه سوئد پس از ۱۳ سال به ایران سفر کرد.
رئیس کمیسیون امورخارجه پارلمان سوئد در سال ۲۰۰۸ میلادی گفت: ایران حق دارد در صنعت هسته ای به شکلی صلح آمیز پیشرفت داشته باشد. وی همچنین خواستار یک راه حل دیپلماتیک دربارهٔ برنامه هسته ای ایران شد. راه حلی که مورد پذیرش دو طرف مذاکره باشد. در سال ۲۰۰۷ میلادی کریستوفر جیلنستیرنا سفیر سوئد در ایران گفت: به دلیل این که بازرگانان و تجار سرمایه گذاری بزرگی در سوئد کرده اند، تحریم ها نمی تواند در رابطه اقتصادی ایران و سوئد تأثیر بگذارد. در فوریه ۲۰۰۹ میلادی ( بهمن ۱۳۸۸ خورشیدی ) سوئد به همراه کشورهای یونان، اتریش، اسپانیا و قبرس بر تحریم های اضافه شده بر ایران مخالفت کردند.
