روابط ایران و اندونزی ( انگلیسی: Iran–Indonesia relations ) روابط دو جانبه بین جمهوری اسلامی ایران و اندونزی می باشد و همواره روابط دو کشور گرم و دوستانه بوده است.
روابط ایران و اندونزی به طور خاص دارای اهمیت زیادی است زیرا هر دو کشور از کشورهای با اکثریت مسلمان بوده و علیرغم اختلاف در مذهب هر دو کشور مسئول ارائه جهان اسلام به صورت سراسری می باشند. اندونزی با ۲۴۲ میلیون پرجمعیت ترین کشور اسلامی است در عین حال بزرگ ترین جمعیت سنی در جهان را دارد در حالی که ایران بزرگ ترین جمعیت شیعه در جهان را داراست.
... [مشاهده متن کامل]
روابط دیپلماتیک دو کشور از سال ۱۹۵۰ شروع شد. اندونزی یک سفارت در تهران دارد و ایران نیز یک سفارت در جاکارتا. هر دو کشور عضو سازمان جهانی تجارت ( WTO ) , جنبش عدم متعهد ( OIC ) و دی هشت می باشند. بر اساس گفته سرویس جهانی بی بی سی، ۳۶ درصد مردم اندونزی نسبت به نفوذ ایران نظر منفی داشته و ۳۴درصد نظر مثبت دارند.
دو کشور ایران و اندونزی در سال ۱۳۳۰ ( ۱۹۵۱ میلادی ) در سطح وزیر مختار روابط دیپلماتیک خود را برقرار کردند و در سال ۱۳۳۹ این رابطه سیاسی به سطح سفیر ارتقاء پیدا کرد. در طول سالیان مقامات عالی رتبه دو کشور در سفرهای مختلف با یکدیگر دیدار و رایزنی داشته اند.
بعد از انقلاب اسلامی ایران، اندونزی یکی از پهنه های فعالیت ارگان های مذهبی ایران مانند سازمان فرهنگ ارتباطات اسلامی، رایزنی فرهنگی، تقریب مذاهب در این کشور بوده است. همچنین همکارهای بین دو کشور اندونزی و ایران در مجامع و سازمان های بین المللی مانند سازمان ملل، جنبش عدم تعهد، سازمان همکاری اسلامی و دی هشت دوستانه و نزدیک بوده است. همچنین ایران با کشورهای اتحادیه منطقه ای «آ سه آن» که اندونزی نیز عضو آن است دارای روابط تجاری و اقتصادی می باشد و همواره مشوق گسترش رابطه بین اکو و آسه آن بوده و در اجلاس های مشترک این دو اتحادیه شرکت فعال دارد.
در اردیبهشت سال ۱۳۸۵ رئیس جمهور وقت ایران، محمود احمدی نژاد، به اندونزی سفر کرد و در این سفر ۶ سند همکاری در زمینه سیاسی، اقتصادی به امضاء رسید. در پاسخ به این سفر، رئیس جمهور اندونزی در اسفند ۱۳۸۶ در رأس یک هیئت بلندپایه به ایران سفر کرد و با سید علی خامنه ای و احمدی نژاد دیدار و گفتگو کرد. همچنین احمدی نژاد در آبان ۱۳۹۱ برای شرکت در پنجمین نشست مجمع دموکراسی بالی به اندونزی سفر کرد و با رئیس جمهور اندونزی، یودیونو ملاقات داشت.
روابط ایران و اندونزی به طور خاص دارای اهمیت زیادی است زیرا هر دو کشور از کشورهای با اکثریت مسلمان بوده و علیرغم اختلاف در مذهب هر دو کشور مسئول ارائه جهان اسلام به صورت سراسری می باشند. اندونزی با ۲۴۲ میلیون پرجمعیت ترین کشور اسلامی است در عین حال بزرگ ترین جمعیت سنی در جهان را دارد در حالی که ایران بزرگ ترین جمعیت شیعه در جهان را داراست.
... [مشاهده متن کامل]
روابط دیپلماتیک دو کشور از سال ۱۹۵۰ شروع شد. اندونزی یک سفارت در تهران دارد و ایران نیز یک سفارت در جاکارتا. هر دو کشور عضو سازمان جهانی تجارت ( WTO ) , جنبش عدم متعهد ( OIC ) و دی هشت می باشند. بر اساس گفته سرویس جهانی بی بی سی، ۳۶ درصد مردم اندونزی نسبت به نفوذ ایران نظر منفی داشته و ۳۴درصد نظر مثبت دارند.
دو کشور ایران و اندونزی در سال ۱۳۳۰ ( ۱۹۵۱ میلادی ) در سطح وزیر مختار روابط دیپلماتیک خود را برقرار کردند و در سال ۱۳۳۹ این رابطه سیاسی به سطح سفیر ارتقاء پیدا کرد. در طول سالیان مقامات عالی رتبه دو کشور در سفرهای مختلف با یکدیگر دیدار و رایزنی داشته اند.
بعد از انقلاب اسلامی ایران، اندونزی یکی از پهنه های فعالیت ارگان های مذهبی ایران مانند سازمان فرهنگ ارتباطات اسلامی، رایزنی فرهنگی، تقریب مذاهب در این کشور بوده است. همچنین همکارهای بین دو کشور اندونزی و ایران در مجامع و سازمان های بین المللی مانند سازمان ملل، جنبش عدم تعهد، سازمان همکاری اسلامی و دی هشت دوستانه و نزدیک بوده است. همچنین ایران با کشورهای اتحادیه منطقه ای «آ سه آن» که اندونزی نیز عضو آن است دارای روابط تجاری و اقتصادی می باشد و همواره مشوق گسترش رابطه بین اکو و آسه آن بوده و در اجلاس های مشترک این دو اتحادیه شرکت فعال دارد.
در اردیبهشت سال ۱۳۸۵ رئیس جمهور وقت ایران، محمود احمدی نژاد، به اندونزی سفر کرد و در این سفر ۶ سند همکاری در زمینه سیاسی، اقتصادی به امضاء رسید. در پاسخ به این سفر، رئیس جمهور اندونزی در اسفند ۱۳۸۶ در رأس یک هیئت بلندپایه به ایران سفر کرد و با سید علی خامنه ای و احمدی نژاد دیدار و گفتگو کرد. همچنین احمدی نژاد در آبان ۱۳۹۱ برای شرکت در پنجمین نشست مجمع دموکراسی بالی به اندونزی سفر کرد و با رئیس جمهور اندونزی، یودیونو ملاقات داشت.
