ایران و ایتالیا از جمله کشورهایی هستند که پیشینه تاریخی - تمدنی قابل توجهی دارند. اسناد تاریخی موجود نیز بیانگر خاستگاه های مشترک اقوام است. برای نمونه، آیین مهر از ایران به رم رفت و طرفداران زیادی پیدا کرد. در دوران صفوی، شاه عباس در مدت بیش از چهار دهه حکومت خویش سعی کرد تا با دولت ونیز رابطه برقرار کند. در خصوص روابط ایران در عهد ناصری نیز باید گفت اولین موافقت نامه تجاری رسمی ایران و ایتالیا در سفر ناصرالدین شاه به اروپا در محلی به نام ساردینا به امضا رسید.
... [مشاهده متن کامل]
ایران و ایتالیا از جمله کشورهایی هستند که سابقه تاریخی - تمدنی قابل توجهی دارند، اسناد تاریخی موجود نیز بیانگر خاستگاه های مشترک اقوام است و به عنوان مثال آیین مهر از ایران به رم رفت و طرفداران زیادی پیدا کرد. در زمان پارتیان به دلیل قرارگرفتن ایران در مسیر بازرگانی تجار رم و چین کشورمان در مبادلات فرهنگی نقش مهمی ایفا کرد. ری، همدان و شاهرود از جمله شهرهایی بودند که بازرگانان رم از آن عبور می کردند.
در زمان ساسانیان نیز مبادلات فرهنگی میان مراکز علمی دو کشور اهمیت بیشتری یافت و بهره گیری از استادان یونان و رم در دانشگاه گندی شاپور نمونه بارزی از این دست است. پس از سقوط دو امپراتوری ایران و رم رابطه فرهنگی بین ایران و ایتالیای باستان خیلی زودتر از سایر کشورهای کنونی اروپا آغاز شد.
در دوران صفوی، شاه عباس در مدت بیش از چهار دهه حکومت خویش سعی کرد تا با دولت ونیز رابطه برقرار کند.
او حسنعلی بیک بیات، آنتولی شرلی و اسدبیک را بدین منظور روانه ونیز کرد و اگرچه انعقاد قرارداد سیاسی میسر نشد اما روابط بازرگانی و تجاری در زمینه کالا و اسلحه به طور قابل ملاحظه ای جریان داشت.
بازرگانانی که از ایران به ونیز می رفتند در قبال فروش ابریشم و دیگر محصولات ایرانی، علاوه بر سلاح های جنگی، مرواریدهای بدلی، آینه های گوناگون، عینک، تسبیح های شیشه ای، کهربا، مرجان، شیشه های انگلیسی برای در و پنجره و همچنین پارچه های ابریشمی زربفت به ایران وارد می کردند.
به دنبال گسترش روابط تجاری و سیاسی ایران با سایر کشورها و برقراری امنیت، سیاحان فراوانی به ایران سفر کردند که در میان آنها چندین سیاح ونیزی حضور داشتند.
در خصوص روابط ایران در عهد ناصری نیز باید گفت نخستین موافقت نامه تجاری رسمی ایران و ایتالیا در سفر ناصرالدین شاه به اروپا در محلی به نام ساردینا به امضا رسید.
... [مشاهده متن کامل]
ایران و ایتالیا از جمله کشورهایی هستند که سابقه تاریخی - تمدنی قابل توجهی دارند، اسناد تاریخی موجود نیز بیانگر خاستگاه های مشترک اقوام است و به عنوان مثال آیین مهر از ایران به رم رفت و طرفداران زیادی پیدا کرد. در زمان پارتیان به دلیل قرارگرفتن ایران در مسیر بازرگانی تجار رم و چین کشورمان در مبادلات فرهنگی نقش مهمی ایفا کرد. ری، همدان و شاهرود از جمله شهرهایی بودند که بازرگانان رم از آن عبور می کردند.
در زمان ساسانیان نیز مبادلات فرهنگی میان مراکز علمی دو کشور اهمیت بیشتری یافت و بهره گیری از استادان یونان و رم در دانشگاه گندی شاپور نمونه بارزی از این دست است. پس از سقوط دو امپراتوری ایران و رم رابطه فرهنگی بین ایران و ایتالیای باستان خیلی زودتر از سایر کشورهای کنونی اروپا آغاز شد.
در دوران صفوی، شاه عباس در مدت بیش از چهار دهه حکومت خویش سعی کرد تا با دولت ونیز رابطه برقرار کند.
او حسنعلی بیک بیات، آنتولی شرلی و اسدبیک را بدین منظور روانه ونیز کرد و اگرچه انعقاد قرارداد سیاسی میسر نشد اما روابط بازرگانی و تجاری در زمینه کالا و اسلحه به طور قابل ملاحظه ای جریان داشت.
بازرگانانی که از ایران به ونیز می رفتند در قبال فروش ابریشم و دیگر محصولات ایرانی، علاوه بر سلاح های جنگی، مرواریدهای بدلی، آینه های گوناگون، عینک، تسبیح های شیشه ای، کهربا، مرجان، شیشه های انگلیسی برای در و پنجره و همچنین پارچه های ابریشمی زربفت به ایران وارد می کردند.
به دنبال گسترش روابط تجاری و سیاسی ایران با سایر کشورها و برقراری امنیت، سیاحان فراوانی به ایران سفر کردند که در میان آنها چندین سیاح ونیزی حضور داشتند.
در خصوص روابط ایران در عهد ناصری نیز باید گفت نخستین موافقت نامه تجاری رسمی ایران و ایتالیا در سفر ناصرالدین شاه به اروپا در محلی به نام ساردینا به امضا رسید.
