روابط الجزایر و ایران به روابط جمهوری دموکراتیک خلق الجزایر و جمهوری اسلامی ایران اشاره دارد.
الجزایر یکی از معدود کشورهایی است که علی رغم اکثریت مسلمان سنی، نسبت به ایران که کشوری شیعه است بسیار دوستانه عمل کرده است. اگرچه از روابط صمیمانه ای برخوردار بود، اما روابط بین دو کشور در برخی مواقع متشنج شده است، مانند جنگ داخلی الجزایر در دهه ۱۹۹۰، یا با شرایط کنونی جهان عرب نسبت به ایران. با این وجود، الجزایر به دلیل بی طرفی و هزینه عربستان سعودی ، روابط نزدیک و دوستانه ای با ایران برقرار می کند.
... [مشاهده متن کامل]
سفارت الجزایر در تهران واقع شده است، همچنین ایران در الجزیره سفارت دارد.
سلسله رستمیان، سلسله معروف اباضی اسلامی در الجزایر، ریشه پارسی داشت.
پس از استقلال الجزایر، ایران پهلوی به زودی روابط خود را با الجزایر برقرار کرد، اما به دلیل دوری و عدم علاقه، الجزایر و ایران روابط نسبتاً متوسطی داشتند.
هنگامی که انقلاب ایران شاه را سرنگون کرد و جمهوری تئوکراتیک را جایگزین سلطنت کرد، الجزایر از سال ۱۹۸۱ تا جنگ داخلی، به عنوان نماینده منافع ایران در ایالات متحده فعالیت می کرد.
در طول جنگ، الجزایر ایران را در کنار عربستان سعودی، مراکش، سودان و لیبی به دخالت در درگیری و حمایت از گروه اسلامی مسلح سخت الجزایر متهم کرد که باعث کشته شدن حدود ۲۰۰۰۰۰ نفر شد. مشخص شد که ایران از سودان به عنوان ترانزیت حمایت از شورشیان و پشتیبانی مخفیانه سودان استفاده کرده است.
چادلی بنجدید، رئیس جمهور وقت الجزایر، معتقد بود که الجزایر نمی تواند به ایران دیگر تبدیل شود، و اسلام گرایان تحت حمایت ایران و عربستان سعودی سرکوب شدند. این روابط پست الجزایر را واداشت تا سرانجام در پاسخ به حمایت ایران از «GIA»، مأموریت نمایندگی منافع ایران در ایالات متحده را واگذار کند. بعداً پاکستان به عنوان نماینده منافع ایران جایگزین الجزایر شد.
از زمان پایان جنگ داخلی، الجزایر و ایران مجدداً به روابط عبدالعزیز بوتفلیکا ، رئیس جمهور الجزایر و محمد خاتمی، همتای ایرانی خود، در این رابطه نزدیک شدند، اما بی اعتمادی شدیدی در کنار نخبگان الجزایری و اکثریت جمعیت الجزایر نسبت به خواسته های سیاسی ایران وجود دارد، میراثی به دلیل درگیری ایران در جنگ داخلی الجزایر پشت سر گذاشت. الجزایر هنوز در مورد خواسته های سیاسی ایران در این کشور محدودیت هایی دارد.
الجزایر یکی از معدود کشورهایی است که علی رغم اکثریت مسلمان سنی، نسبت به ایران که کشوری شیعه است بسیار دوستانه عمل کرده است. اگرچه از روابط صمیمانه ای برخوردار بود، اما روابط بین دو کشور در برخی مواقع متشنج شده است، مانند جنگ داخلی الجزایر در دهه ۱۹۹۰، یا با شرایط کنونی جهان عرب نسبت به ایران. با این وجود، الجزایر به دلیل بی طرفی و هزینه عربستان سعودی ، روابط نزدیک و دوستانه ای با ایران برقرار می کند.
... [مشاهده متن کامل]
سفارت الجزایر در تهران واقع شده است، همچنین ایران در الجزیره سفارت دارد.
سلسله رستمیان، سلسله معروف اباضی اسلامی در الجزایر، ریشه پارسی داشت.
پس از استقلال الجزایر، ایران پهلوی به زودی روابط خود را با الجزایر برقرار کرد، اما به دلیل دوری و عدم علاقه، الجزایر و ایران روابط نسبتاً متوسطی داشتند.
هنگامی که انقلاب ایران شاه را سرنگون کرد و جمهوری تئوکراتیک را جایگزین سلطنت کرد، الجزایر از سال ۱۹۸۱ تا جنگ داخلی، به عنوان نماینده منافع ایران در ایالات متحده فعالیت می کرد.
در طول جنگ، الجزایر ایران را در کنار عربستان سعودی، مراکش، سودان و لیبی به دخالت در درگیری و حمایت از گروه اسلامی مسلح سخت الجزایر متهم کرد که باعث کشته شدن حدود ۲۰۰۰۰۰ نفر شد. مشخص شد که ایران از سودان به عنوان ترانزیت حمایت از شورشیان و پشتیبانی مخفیانه سودان استفاده کرده است.
چادلی بنجدید، رئیس جمهور وقت الجزایر، معتقد بود که الجزایر نمی تواند به ایران دیگر تبدیل شود، و اسلام گرایان تحت حمایت ایران و عربستان سعودی سرکوب شدند. این روابط پست الجزایر را واداشت تا سرانجام در پاسخ به حمایت ایران از «GIA»، مأموریت نمایندگی منافع ایران در ایالات متحده را واگذار کند. بعداً پاکستان به عنوان نماینده منافع ایران جایگزین الجزایر شد.
از زمان پایان جنگ داخلی، الجزایر و ایران مجدداً به روابط عبدالعزیز بوتفلیکا ، رئیس جمهور الجزایر و محمد خاتمی، همتای ایرانی خود، در این رابطه نزدیک شدند، اما بی اعتمادی شدیدی در کنار نخبگان الجزایری و اکثریت جمعیت الجزایر نسبت به خواسته های سیاسی ایران وجود دارد، میراثی به دلیل درگیری ایران در جنگ داخلی الجزایر پشت سر گذاشت. الجزایر هنوز در مورد خواسته های سیاسی ایران در این کشور محدودیت هایی دارد.
