روائح. [ رَ ءِ ] ( ع اِ ) ج ِ رائحة. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ) ( از معجم متن اللغة ). ج ِ رائحة که بمعنی بوی خوش باشد. ( غیاث اللغات ) ( آنندراج ). رجوع به رائحة و روایح شود.
فرهنگ فارسی
جمع رائحه ( رایحه ) بویها ( خوش و ناخوش و بیشتر در معنی اول مستعمل است ) جمع رائحه جمع رائحه که بمعنی بوی خوش باشد
پیشنهاد کاربران
روائح: ( در زبان عربی ) ابری که شبانگاه آید؛. سواری. ( لغتنامه دهخدا )
