رو رفتن. [ رَ ت َ ] ( مص مرکب ) در تداول عامه ، افتادن اسب و استر و جز آن به سینه بر زمین. افتادن اسب و سایر ستور و این عیبی است. قسمی سقوط اسب و استر. قسمی سکندری خوردن اسب و استر. افتادن اسب از سوی مقابل بر زانو. ( یادداشت مؤلف ).
فرهنگ فارسی
در تداول عامه افتادن اسب و استر و جز آن به سینه بر زمین .
