رهیدنی

لغت نامه دهخدا

رهیدنی. [رَ دَ ] ( ص لیاقت ) رَستَنی. سزاوار رهایی. لایق رهیدن و رستن. ( از یادداشت مؤلف ). رجوع به رهیدن شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس