گیتی سرای رهگذران است ای پسر
زین بهتر است نیز یکی مستقر مرا.
ناصرخسرو.
جز بر تن من نیست گذر راه بلا راگویی که بلا را تن من رهگذر آمد.
مسعودسعد.
وقف رشیدی را بر باد دادداد به هر شهری و هر رهگذر.
سوزنی.
|| ( اِ مرکب ) راه گذر. گذرگاه. ممر. مجری. گذر. گذار. گدار. ( از یادداشت مؤلف ). معبر. ( از نصاب الصبیان ). راه که از آن گذر کنند. ( انجمن آرا ). شاهراه. ( آنندراج ): بفرمودشان تا بریدند سر
فکندند جایی که بد رهگذر.
فردوسی.
ببست رهگذر دیو و بیخ کفر بکندبجای بتکده بنهاد مزگت و منبر.
عنصری.
بر رهگذر بلاست وصلت در رهگذر بلا نبردم.
خاقانی.
از رهگذر خاک سر کوی شما بودهر نافه که در دست نسیم سحر افتاد.
حافظ.
تا به دامن ننشیند ز نسیمش گردی سیل خیز از نظرم رهگذری نیست که نیست.
حافظ.
- رهگذر آب ؛ مجری. ( یادداشت مؤلف ).- رهگذر سیل ؛ مسیل. ( یادداشت مؤلف ) :
تا روی به جستن ننهد برق شغب ناک
صافی نشود رهگذر سیل ز خاشاک.
منوچهری.
|| راه. ( یادداشت مؤلف ) : زین سخن مگذر و این کار به خواری مگذار
گر خرد را بدل و جان تو بر رهگذر است.
ناصرخسرو.
گفت ای مادر مرا چگونه قرار بود که دوزخی است که رهگذر همه کس بر وی است. ( قصص الانبیاء ص 181 ).در حدیث آمده ست کز دل دوست
به دل دوست رهگذر باشد.
تاج الدین آبی.
|| کنایه از دنیاست. ( یادداشت مؤلف ) : بر مرگ درویش و سرتاج زر
یکی بود خواهد در این رهگذر.
فردوسی.
بپوش و بپاش و بنوش و بخورترا بهره این است از این رهگذر.
فردوسی.
نگر تا نباشی جز از دادگرمیاویز چنگ اندر این رهگذر.
فردوسی.
از هرچه حاجت است بدو مرمرا خدای کرده ست بی نیاز در این رهگذر مرا.
ناصرخسرو.
باقی شود اندر نعیم دایم هرچند در این رهگذر نباشد.بیشتر بخوانید ...