رهوکه

لغت نامه دهخدا

( رهوکة ) رهوکة. [ رَهَْ وَک َ ] ( ع اِمص ) فروهشتگی و سستی بندهای اعضا در رفتن و مضطرب شدن. ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران