رهوجه

لغت نامه دهخدا

( رهوجة ) رهوجة. [ رَهَْ وَ ج َ ] ( ع اِمص ) خوشراهی اسب. ( ناظم الاطباء ). نوعی از رفتار که رهواری باشد و معرب است. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). نوعی از رفتار. ( از اقرب الموارد ). رجوع به رهواری شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس