رهنه

لغت نامه دهخدا

رهنه. [ رَ ن ِ ] ( اِخ ) دهی از بخش طیبات شهرستان مشهد. دارای 354 تن سکنه. آب آن از قنات و محصول عمده آنجا غلات و صنایع دستی زنان قالیچه بافی است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9 ).

پیشنهاد کاربران

بپرس