رهشی. [ رَ ] ( اِ ) ارده که با عسل و شیره و دوشاب مخلوط کرده ، خورند. ( آنندراج ) ( از یادداشت مؤلف ) ( ناظم الاطباء ). به فارسی ارده نامند وآن کنجد بوداده مقشر است که از ساییدن بسیار مایع گردد و روغن از آن جدا نکنند. مصلحش عسل و سرکه است.( از تحفه حکیم مؤمن ). رجوع به رهشه و رهشی شود.
