رهشوش

لغت نامه دهخدا

رهشوش. [ رُ ]( ع ص ، اِ ) شتر بسیارشیر. ( ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). || مرد جوانمرد باحیا. ( ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس