رهز
لغت نامه دهخدا
رهز. [ رَ ] ( ع مص ) رهزان. جنبیدن و حرکت کردن آنکه با زنی آرمیده است از روی نشاط و خوش آیندی. ( از ناظم الاطباء ). جنبیدن. ( دهار ). جنبیدن در مجامعت. ( تاج المصادر بیهقی ).
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید