رهروه

لغت نامه دهخدا

رهروه. [ رُ ] ( ع ص ، اِ ) تن نازک سرخ سپید نازپرورده. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). رجوع به رهراه شود.

پیشنهاد کاربران