رهراه

لغت نامه دهخدا

رهراه. [ رَ ] ( ع ص ، اِ ) به معنی رهره. ( منتهی الارب ). تن نازک سرخ و سپید نازپرورده. ( از اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ). جسم. ( آنندراج ). رجوع به رُهروه و رهره شود. || طشت فراخ نزدیک تک. ( از اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ) ( از منتهی الارب ).

پیشنهاد کاربران

بپرس