رهبنه

لغت نامه دهخدا

( رهبنة ) رهبنة. [ رَ ب َ ن َ ] ( ع مص ) رهبان گردیدن. ( از متن اللغة ) ( ناظم الاطباء ). رهبانیت. ( یادداشت مؤلف ) : فلما کبر احب الرهبنة. ( معجم الادبا ج 2 ص 24 ). رجوع به رهبان و رهبانیت شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس