رهابین

لغت نامه دهخدا

رهابین. [ رَ ] ( ع اِ ) ج ِ رُهبان. ( تاج العروس ) ( یادداشت مؤلف ). رجوع به رهبان شود. ج ِ رَهبان.( اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ). رجوع به رهبان شود.

فرهنگ فارسی

جمع رهبان

فرهنگ عمید

۱. [جمعِ رَهبان] = رهابنه
۲. [جمعِ رُهبان] = رُهبان

پیشنهاد کاربران

بپرس