ره کوفتن

لغت نامه دهخدا

ره کوفتن. [ رَه ْ ت َ ] ( مص مرکب ) ره کوبیدن. رجوع به ره کوبیدن و راه کوفتن شود.

فرهنگ فارسی

( مصدر ) طی طریق کردن

پیشنهاد کاربران

بپرس