ره سپردن. [ رَه ْ س ِ پ َ / پ ُ دَ ] ( مص مرکب ) راه سپردن. درنوشتن راه. درنوردیدن راه. کنایه از رفتن. ( یادداشت مؤلف ) : فتنه ره تقدیر وقضا هرگز نسپردتا فکرت او پایه تقدیر و قضا شد.مسعودسعد.رجوع به راه سپردن شود.